Προσλήψεις της Σοβιετικής Ένωσης από τον ελληνικό Τύπο του Μεσοπολέμου (1928- 1932): (Ελεύθερον Βήμα, Καθημερινή, Ριζοσπάστης, Σπάρτακος, Εργασία, Πειθαρχία και οι ανταποκρίσεις του Ελεύθερου Ανθρώπου, του Ημερήσιου Τύπου και της Λαϊκής Φωνής)

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία μελετά την πρόσληψη και την προβολή της ΕΣΣΔ από τον ελληνικό Τύπο της περιόδου 1928-1932 και τον τρόπο που παρουσίασε στο ελληνικό κοινό τους κοινωνικούς, πολιτικούς και οικονομικούς μετασχηματισμούς στη χώρα των Σοβιέτ. Ως πηγές χρησιμοποιήθηκαν οι εφημερίδες Ελεύθερον Βήμα, Καθημερινή, Ριζοσπάστης, Σπάρτακος, οι οικονομικές επιθεωρήσεις Εργασία και Πειθαρχία και οι ανταποκρίσεις των Γιάννη Αντωνιάδη στη Λαϊκή Φωνή του Βόλου, Γρηγόρη Γραμματικόπουλο στον Ημερήσιο Τύπο και Αλέξη Παπαγεωργίου στον Ελεύθερο Άνθρωπο. Στόχος της εργασίας είναι να αναδείξει τη διαδικασία μέσα από την οποία προσλαμβάνεται και προβάλλεται η εικόνα της ΕΣΣΔ σε συνάρτηση με τις εμπειρίες της ελληνικής κοινωνίας και αν αντιμετωπιζόταν απλώς ως παράγοντας αστάθειας και κινδύνου ή ως «εναλλακτική» στη φιλελεύθερη νεωτερικότητα και την την κοινοβουλευτική ρύθμιση, με στόχο την επίλυση των εγχώριων παθογενειών.This bachelor's thesis studies the comprehension and promotion of the USSR by the Greek Press of 1928-1932 period and the way in which the social, political and economic transformations in the country of the Soviets have been presented to the greek public. The newspapers Eleftheron Vima, Kathimerini, Rizospastis, Spartakos, the financial reviews Ergasia and Pitharxia and the news reports of Giannis Antoniadis to Laiki Foni of Volos, Grigoris Grammatikopoulos to the Imerisios Tipos and Alexis Papageorgiou to Eleftheros Anthropos were used as sources. The aim of this bachelor's thesis is to highlight the process through which the image of the USSR is comprehended and projected in relation to the experiences of greek society and whether it was treated simply as a factor of instability and risk or as an "alternative" or as an "alternative" to liberal modernity and parliamentary regulation, aimed at resolving domestic social pathogenies.