Η ΑθηναΪκή υψηλή στρατηγική του 4ου αιώνα π.Χ.

Abstract

Μετά τη λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου η Αθήνα είχε χάσει όλες τις κληρουχίες της στις ελληνικές πόλεις-κράτη και την ναυτική της ισχύ, συνεπώς τα δυο στοιχεία που αποτελούσαν τον πυλώνα της Αθηναϊκής ηγεμονίας. Παράλληλα η Σπάρτη είχε αποκτήσει τον έλεγχο όλων των πρώην Αθηναϊκών κρατών-δορυφόρων και κυριαρχούσε σε ολόκληρο τον Ελληνικό κόσμο της Ανατολικής Μεσογείου. Οι Αθηναίοι προκειμένου να επανακτήσουν την χαμένη τους ισχύ υποχρεώθηκαν να δημιουργήσουν καινούργιες συμμαχίες και να αναπτύξουν νέες στρατηγικές και τακτικές. Προς το τέλος του 4ου αιώνα π.Χ. η Αθήνα είχε φτάσει πιο κοντά από κάθε άλλη πόλη-κράτος στο να εξασφαλίσει μια πλήρη ηγεμονία, ωστόσο ηττήθηκε από το Μακεδονικό βασίλειο του Φιλίππου. Εξετάζονται οι στρατηγικές και οι πολιτικές που αποτελούν τα μέρη της Αθηναϊκής υψηλής στρατηγικής, καθώς επίσης και οι στρατηγικές επιλογές των αντιπάλων της Αθήνας και η έρευνα καταλήγει σε συμπεράσματα ως προς την αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Ο συγγραφέας βάσει της εκπαίδευσης του στην ιστορική μεθοδολογία εξέτασε όλο το σχετικό συγγραφικό υλικό που έχει διασωθεί από την αρχαιότητα, το επιγραφικό υλικό που έχει ανακαλυφθεί και έχει εξετάσει όλη την ιστορική και αρχαιολογική έρευνα που ασχολείται με το αντικείμενο του θέματος του. Το αποτέλεσμα είναι μια διδακτορική διατριβή, κατ’ ουσίαν επιστημονική έρευνα για την υψηλή στρατηγική που διέπει την συγκεκριμένη περίοδο, χωρίς να υπολείπεται της γνώσης και μεθοδολογίας ένος ιστορικού ειδικευμένου πάνω στην κλασσική αρχαιότητα.At the end of the Peloponnesian War Athens had lost all of its overseas terrritories, and its naval power, which were the prime aspects of the Athenian hegemony. Sparta had supplanted Athens' influence over its former satellite-states and dominated the entire Greek world in the Eastern Mediterranean. The Athenians had to develop new alliances, strategies, and tactics in order to recover their lost prestige and by the end of the fourth century came closer than any other city-state to realising a complete hegemony, only to be defeated by the Macedonian kingdom of Philip. The strategies and policies that constitute the Athenian grand strategy are thoroughly examined, as well as the strategies of the opponents of Athens, and how those interacted with one another. The author using his training in historical methodology has examined every single one of the surviving ancient literary sources, the recovered epigraphic material, and taken into account all of the historical and archaeological research in regard to the subject matter. The result is a case study on grand strategy that is up to the research standards of historians specializing in the particular period.