Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία εστιάζει στα κείμενα των μουσείων ως επικοινωνιακό και ερμηνευτικό μέσο που συμβάλλει στη διαδικασία νοηματοδότησης των εκθεμάτων στο μουσειακό χώρο. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει βιβλιογραφική επισκόπηση για τα κείμενα ως γραφο –οπτικά συστατικά της έκθεσης και την αναγνωστική συμπεριφορά του κοινού στο μουσειακό χώρο. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει μελέτη περίπτωσης σχετικά με την αξιολόγηση των κειμένων της επανέκθεσης του αρχαιολογικού μουσείου της Κορίνθου. Η μελέτη περίπτωσης ερευνά, μέσω παρατήρησης και ερωτηματολογίου, τον αντίκτυπο των επεξηγηματικών πινακίδων στο κοινό. Βασικό συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι η επιλογή της μερικής ή μη ανάγνωσης δεν σχετίζεται με τη χρονική διάρκεια της επίσκεψης, αλλά εξαρτάται από τις περιστάσεις της επίσκεψης, την οπτική εικόνα των κειμένων, την προϋπάρχουσα γνώση του επισκέπτη και τις συνήθειές του. Φάνηκε, επίσης, ότι η σύνδεση με την κεντρική ιδέα της έκθεσης ήταν περισσότερο εφικτή σε όσους είχαν διαβάσει ολόκληρα τα κείμενα. Η γραμματική πολυπλοκότητα και η επιλογή ύφους δεν δυσχέραναν την κατανόηση, ενώ η περιεκτικότητα, η στόχευση στο θέμα και ο τρόπος αφήγησης διευκόλυναν την αναγνωσιμότητα των κειμένων. Η εργασία ολοκληρώνεται με προτάσεις περαιτέρω τρόπων αξιολόγησης και βελτίωσης των κειμένων του μουσείου.
Abstract:
This thesis focuses on museum text as a means of communication and interpretation that contributes to the process of meaning making in the museum environment. Part A offers a literature review on museum text as a scripto –visual component of the exhibition and the reading behavior of the public. Part B is a case study on the evaluation of texts in the redisplay of two major roomsat the archeological museum of ancient Corinth. The study examines the impact of interpretative text on the museum public through observation and audience research. The analysis of data indicated that partial reading of museum text is not related to the duration of the visit. On the contrary, partial reading depends on the circumstances of the visit, the visual aspect of the text, the former knowledge of the audience and their habits. The study also showed that those who have read the entire texts can better grasp the central idea of the exhibition . Grammatical complexity and the choice of style haven’t deter intelligibility. Moreover, concision, focus on the subject and narrative mode have facilitated text readability. The study concludes by offering some thoughts on further research and improvement of the museum’s interpretative labels.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, ΠΜΣ, κατεύθυνση Πολιτιστική Διαχείριση, 2017
