Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολίτικών Επιστημών
Περίληψη:
Στις αρχές του 21ου αιώνα, η κοινωνία αντιμετωπίζει μια βαθιά οικονομική -και κυρίως κοινωνική- κρίση. Φαίνεται ωστόσο ότι η κρίση μπορεί να εμπεριέχει και θετικά στοιχεία. Για παράδειγμα υπάρχει πληθώρα δράσεων που υλοποιούνται από θεατρικούς φορείς οι οποίες στοχεύουν στην υποστήριξη ανθρώπων που πάσχουν από ασθένειες ή που αντιμετωπίζουν κοινωνικό αποκλεισμό. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο ρόλος του ανθρώπου που ηγείται αυτών των δράσεων είναι πραγματικά κρίσιμος. Η παρούσα διπλωματική εργασία επικεντρώθηκε σε τέσσερις μελέτες περίπτωσης θεατρικών φορέων που με τις δράσεις που υλοποιούν ενδεχομένως προκαλούν θετικό κοινωνικό αντίκτυπο. Η μεθοδολογία περιελάμβανε τη διεξαγωγή ημιδομημένων συνεντεύξεων, επιτόπια παρατήρηση και ερωτηματολόγια.
Abstract:
In the beginning of the 21st century, the society faces a deep economic -and most of all social- crisis. It seems, though, that the crisis can include positive aspects. For example there are plenty of actions that are implemented by theatrical institutions which aim to support people who suffer from some illness or deal with social exclusion. In that framework, the role of the person who leads these actions is really crucial. This thesis has focused on four case-studies of theatrical institutions that may cause positive social impact by the actions they implement. The methodology included the conduction of semi-structured interviews, in situ observation and questionnaires.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, ΠΜΣ "Πολιτιστική Διαχείριση", 2016
