Ο εγκλεισμός των ανηλίκων παραβατών από την οπτική των δικαιωμάτων του ανθρώπου (Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού): ο ρόλος της οικογένειας

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει τίτλο «Ο εγκλεισμός τωνανηλίκων παραβατών από την οπτική των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ορόλος της Οικογένειας.» Ο σκοπός της εργασίας αυτής είναι διττός. Από τη μιαπλευρά, έχει σκοπό να διαχειριστεί τη «φυλάκιση» ανηλίκων που είναι θέμαεξαιρετικά ευαίσθητο και λεπτό και επίμονα απασχολεί τη σκέψη μας. Ναδιερευνήσει δηλαδή - με βάση τις βιβλιογραφικές πηγές - εκείνους τουςκατάλληλους χειρισμούς για ελάττωση ή και εξαφάνιση των κινδύνων πουπαρουσιάζει μια τέτοια μεταχείριση. Είναι γνωστά όλα τα προβλήματα πουσχετίζονται με τον εγκλεισμό ενός ανηλίκου σε κάποιο ίδρυμα τόσο κατά τηδιάρκεια του εγκλεισμού αλλά και στα προβλήματα που προκύπτουν σε σχέσημε την μετέπειτα κοινωνική του ένταξη στο κοινωνικό σύνολο.Επειδή με τον εγκλεισμό καταστρατηγούνται πολλά δικαιώματα τουανήλικου όπως το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία, θα αναφερθούμεκυρίως στην Σύμβαση Δικαιωμάτων του Παιδιού που ψηφίστηκε καιυιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκηστις 20 Νοεμβρίου 1989. Αυτή η Σύμβαση συνέβαλε για πρώτη φορά στηδημιουργία της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού λειτουργείσαν μια «προστατευτική ομπρέλα» που καθορίζει λεπτομερώς τις ανάγκες τωνπαιδιών και ειδικότερα, τις ανάγκες των ανήλικων παραβατών. Αποτελεί ένακείμενο που καταγράφει και καθιερώνει συστηματικά τα ΑνθρώπιναΔικαιώματα χωρίς Διακρίσεις.Αναμένεται λοιπόν ότι η εν λόγω Σύμβαση θα προσπαθήσει να ρυθμίσειόλα εκείνα τα προβλήματα που σχετίζονται με τον εγκλεισμό των παιδιών.Αυτά τα άρθρα της Σύμβασης θα προσπαθήσω να απομονώσω και να ταπαρουσιάσω σε μια προσπάθεια να καταδείξω αν έχει γίνει και πρακτικήυλοποίηση των δικαιωμάτων του παιδιού από τους επίσημους μηχανισμούςελέγχου. Και αυτό γιατί οι λεπτομερείς ρυθμίσεις της Σύμβασης για ταδικαιώματα του παιδιού που αφορούν τους ανήλικους παραβάτες και τοσύστημα απονομής της ποινικής δικαιοσύνης μπορούν να βοηθήσουνσημαντικά στον εκσυγχρονισμό του ελληνικού απαρχαιωμένου συστήματοςαπονομής της ποινικής δικαιοσύνης, αν αξιοποιηθούν σωστά.Από την άλλη πλευρά, η παρούσα εργασία, θα μελετήσει το ρόλο τηςοικογένειας στη δημιουργία ή μη προβλημάτων νεανικής παραβατικότητας.Από τη βιβλιογραφική επισκόπηση διαφαίνεται ότι το μεγαλύτερο ποσοστόεκείνων που παρουσιάζουν παραβατική συμπεριφορά αντιμετώπισαν ήαντιμετωπίζουν έντονα οικογενειακά προβλήματα. Το εν λόγω περιβάλλονυστερεί ως προς κρίσιμες για την ομαλή ανάπτυξή του πλευρές-παραμέτρους.Επιπλέον εμποδίζεται και η ορθή κοινωνικοποίηση των παιδιών η οποίαεκδηλώνεται με το «πέρασμα» στην εγκληματική πράξη.Κουκουτσέλου Δήμητρα 2Αναμένεται λοιπόν ότι το εν λόγω οικογενειακό περιβάλλον θαδυσχεράνει την υγιεινή θεμελίωση της ψυχοπνευματικής του ανάπτυξης και θαπαρακωλύσει την ενεργοποίηση και την ταύτιση με τους καθιερωμένουςκοινωνικούς κανόνες με την άσκηση αρνητικών επιδράσεων στην όληανάπτυξή του.Σε μια τελευταία αναφορά στο θέμα, θα γίνει λόγος για τη συμβολή τουΣυμβουλίου της Ευρώπης όσον αφορά στην προσπάθεια προστασίας τωνδικαιωμάτων των ανηλίκων παραβατών και των παιδιών γενικότερα.