Η φαντασία του χρόνου στα τοπία της κατανάλωσης: οι περιπτώσεις της Ακρόπολης και του shopping mall

Abstract

Αυτό που βλέπουμε στις πόλεις είναι, πάντα, κοινωνικά και πολιτισμικά διαμεσολαβημένο και οργανωμένο. Η «φαινομενικότητα» του κοινωνικού μας κόσμου και, εν προκειμένω, του αστικού χώρου δεν περιορίζεται απλώς στις εικόνες, στις όψεις της πόλης, με τις οποίες αναμετρόμαστε καθημερινά και τις προσλαμβάνουμε οπτικά, αλλά συνιστά την υλοποιημένη, κάθε φορά, φαντασία του χώρου και του χρόνου. Με άλλα λόγια, αυτό που βλέπουμε εμπεριέχει πάντα ένα συγκεκριμένο τρόπο του βλέπειν, συνεπάγεται δηλαδή συγκεκριμένους τρόπους γνωστικής πρόσληψης και αποτίμησης βάσει συγκεκριμένων αξιών, ιδεών, κοινωνικών σημασιών. Κι αυτό γιατί αυτό που βλέπουμε είναι μια υλοποίηση με χωρικούς όρους συγκεκριμένων κοινωνικών αντιλήψεων, κοινωνικών σχέσεων, κοινωνικών αξιών, πολιτισμικών κατηγοριών, κοινωνικών πρακτικών και επιδιώξεων.What we see in cities is always socially and culturally mediated and organized. The "phenomenality" of our social world and, in this case, of urban space is not merely limited to images, to the facades of the city with which we engage daily and perceive visually, but constitutes the materialized imagination of space and time in each instance. In other words, what we see always contains a specific way of seeing, that is, it implies specific modes of cognitive reception and evaluation based on specific values, ideas, and social meanings. And this is because what we see is a materialization in spatial terms of specific social perceptions, social relationships, social values, cultural categories, social practices, and pursuits.