Η ελληνική αεροναυτική στρατηγική στην Κύπρο: παρούσα κατάσταση, μελλοντικές προοπτικές

Abstract

Με την παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια να αναλυθεί ολιστικά η αναγκαιότητα και η εφικτότητα ύπαρξης μίας πραγματιστικής Ελληνικής αεροναυτικής Στρατηγικής για την Κύπρο. Η μεθοδολογία-δομή που ακολουθείται είναι αρχικά να παρατεθεί η σημασία της Κύπρου και της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής της για την Ελλάδα, να περιγραφεί επιγραμματικά το ισχύον γεωπολιτικό περιβάλλον και να αναλυθεί η τουρκική Υψηλή Στρατηγική, προκειμένου να αναδειχθούν οι διαχρονικοί λόγοι απαίτησης ύπαρξης ελληνικής αεροναυτικής Στρατηγικής για την Κύπρο. Στη συνέχεια, παρουσιάζονται οι απαιτήσεις ενός θεάτρου επιχειρήσεων και εξετάζονται οι κλασικές θεωρίες για ναυτική και αεροπορική Στρατηγική με εφαρμογή στο σύγχρονο περιβάλλον της Ανατολικής Μεσογείου και ειδικότερα της Κύπρου. Επιπλέον, ανατρέχοντας στις απαιτήσεις υλοποίησης του Δόγματος Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος-Κύπρου και αναλύοντας τις σύγχρονες προϋποθέσεις για την εκτέλεση επιχειρήσεων σε βάθος, εξετάζονται οι υφιστάμενες δυνατότητες υλοποίησης του, καθώς και η εφαρμογή του με βάση τις αρχές «Απαγόρευση πρόσβασης/άρνηση περιοχής» και «άρνηση θαλασσίου ελέγχου». Επιπρόσθετα, υπό το πρίσμα της αποτρεπτικότητος, εξετάζεται ο Στρατηγικός αιφνιδιασμός και αναλύεται το τι μπορούμε να περιμένουμε συνάπτοντας συμμαχίες εξωτερικής εξισορρόπησης στη περιοχή. Κατόπιν, εξετάζοντας τις δυνατότητες υποστήριξης αεροναυτικών επιχειρήσεων από τη Κύπρο, προτείνονται συγκεκριμένα μέτρα άμυνας και ασφάλειας καθώς και η ενδεδειγμένη αεροναυτική Στρατηγική της χώρας μας (ως απορρέουσα από τις προηγούμενες) για την Ανατολική Μεσόγειο και με πεδίο εφαρμογής τη Κύπρο. Συναφώς η προτεινόμενη στρατηγική τίθεται υπό το πρίσμα των θεωρείων της Οικονομίας της Άμυνας, όπου διαπιστώνεται ότι για την Ελλάδα η εμπλοκή των στρατιωτικών δαπανών στην έρευνα και ανάπτυξη, αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση. Παράλληλα η στόχευση στη καινοτομία και η συνεργασία με τεχνολογικά προηγμένες χώρες για την ανάπτυξη / συμπαραγωγή οπλικών συστημάτων αποτελεί την προσφορότερη λύση για να επιτύχεις ασφάλεια εφοδιασμού, τεχνολογική αναβάθμιση και έσοδα από τις επενδύσεις στην άμυνα. Στα συμπεράσματα παρουσιάζονται περιληπτικά όλα εκείνα τα στοιχεία που αναφέρθηκαν στην ανωτέρω ανάλυση εμφανίζοντας όλα τα προϊόντα τα οποία πρέπει να συνθέτουν την εικόνα για την υλοποίηση της ελληνικής αεροναυτικής Στρατηγικής στη Κύπρο και οι εκτιμήσεις για τον τρόπο που πρέπει να εφαρμοστεί προκειμένου «η Αισέ να μην ξαναμπορέσει να πάει διακοπές στη Κύπρο». Διευκρινίζεται ότι η παρούσα εργασία βασίζεται σε αδιαβάθμητες πληροφορίες, ενώ οι διαπιστώσεις, τα συμπεράσματα και οι σχετικές προτάσεις απηχούν προσωπικές απόψεις.

With this paper, an attempt is made to analyze holistically the necessity and feasibility of a pragmatic Greek aeronautical strategy for Cyprus. The methodologystructure followed is initially to list the importance of Cyprus and its wider maritime area for Greece, to outline the current geopolitical environment and to analyze the Turkish High Strategy, in order to highlight the timeless reasons for requiring the existence of a Greek aeronautical strategy for Cyprus. In parallel, the requirements of a theater of operations are presented and the classic theories of naval and air strategy are examined with application to the modern environment of the Eastern Mediterranean and Cyprus in particular. In addition, looking back at the requirements for the implementation of the GreekCyprus Unified Defense Area Doctrine and analyzing the modern conditions for the execution of operations in depth, the existing possibilities for its implementation are examined, as well as its application based on the principles "Access Denial/Area Denial" and "refusal of maritime control". After that, in the light of deterrence, Strategic surprise is examined and what we can expect by entering into external balancing alliances in the region is analyzed. In the same vein, the possibilities of supporting aeronautical operations from Cyprus were examined, as well as the appropriate aeronautical strategy of our country (as a result of the previous ones) for the Eastern Mediterranean and with a field application in Cyprus. In this regard, the proposed strategy is put in the light of the theories of the Defense Economy, where it is found that for Greece the involvement of military expenditures in research and development, is the biggest challenge. At the same time, targeting innovation and cooperation with technologically advanced countries for the development / co-production of weapons systems is the most suitable solution to achieve security of supply, technological upgrading, and income from defense investments. The conclusions summarize all the elements mentioned in the above analysis, showing all the products that should make up the picture for the implementation of the Greek Aeronautical Strategy in Cyprus and the estimates for the way it should be implemented so that "Aise cannot again to go on holiday to Cyprus". In this vein I would like to state that this work is based on unclassified information, while the findings, conclusions and related proposals reflect personal opinions.