Μορφές περιβαλλοντικής υποβάθμισης, αντικοινωνικότητες και αίσθημα ανασφάλειας: η περίπτωση της περιοχής της Ομόνοιας

Abstract

Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη της περιβαλλοντικήςυποβάθμισης, των «αντικοινωνικοτήτων» και του αισθήματος ανασφάλειαςπου χαρακτηρίζουν μεγάλο κομμάτι του Ιστορικού και Εμπορικού κέντρου τηςΑθήνας τα τελευταία χρόνια. Όλα αυτά μελετώνται υπό το πρίσμα τηςΠεριβαλλοντικής Εγκληματολογικής Προσέγγισης, η οποία είναι ιδιαίτεραδημοφιλής από τη δεκαετία του ’90 και βρίσκει εφαρμογή σε ζητήματαπολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού, στο επίπεδο του δομημένου,αστικού περιβάλλοντος.Μέσω της μεθόδου της επιτόπιας παρατήρησης, των συνεντεύξεων σεκατοίκους και καταστηματάρχες της περιοχής και της μελέτης των στοιχείωντης αστυνομίας για τα καταγεγραμμένα αδικήματα που υπάγονται στο Α.Τ.Ομόνοιας, επιχειρείται η διερεύνηση πιθανής σύνδεσης μεταξύ τηςυποβάθμισης του κέντρου και της ανάπτυξης παραβατικών συμπεριφορών.Δηλαδή, κατά πόσο η εκτεταμένη αλλοίωση, τόσο των δραστηριοτήτων τηςπεριοχής όσο και των δομικών της χαρακτηριστικών, ευνοεί την ανάπτυξηπαραβατικότητας. Η βασική υπόθεση συνοψίζεται στο: «η υποβάθμιση τουπεριβάλλοντος και η θέαση αντικοινωνικοτήτων και σημείων αταξίας, όπωςείναι για παράδειγμα η δημόσια χρήση ναρκωτικών ουσιών, οι εκδιδόμενεςγυναίκες, οι άστεγοι, τα σκουπίδια κ.λπ., προκαλούν αίσθημα ανασφάλειας σεκατοίκους και καταστηματάρχες του κέντρου, ενώ ίσως δημιουργούν μιααίσθηση «επικινδυνότητας» της περιοχής». Τέλος, διερευνάται η χωρική καιεμπορική σημασία του δομημένου περιβάλλοντος της περιοχής της Ομόνοιαςστην ανάπτυξη διαφόρων μορφών εγκληματικότητας.