Η συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας κατά την παγκοσμιοποίηση: οι περιπτώσεις της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας

Abstract

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν ότι το ώριμο κράτος πρόνοιας των δυτικών χωρών υφίσταται σημαντικές πιέσεις. Οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών πρέπει να ισορροπήσουν ανάμεσα στον αυξανόμενο διεθνή ανταγωνισμό υπό συνθήκες παγκοσμιοποίησης και τις αντιστάσεις του κράτους πρόνοιας ως κατεστημένο. Μία από τις σημαντικότερες θεωρίας που αναλύει την προσπάθεια αυτή των κυβερνήσεων στις χώρες της δύσης είναι του Pierson. Στην παρούσα εργασία θα επιχειρήσουμε, υπό το πρίσμα της θεωρίας του Pierson, να εντοπίσουμε τις προσπάθειες των κυβερνήσεων στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία να προσαρμόσουν το κράτος πρόνοιάς τους στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης.Since the beginning of the ’70s most analysts agree on the fact that mature welfare states of the west are under significant strain. Governments in these countries have to conciliate pressures from international competition under globalization and welfare state resistance as the status quo. Pierson’s theory is one of the most prominent analyzing these efforts of the governments. In this study we examine, under Pierson’s theory, governments’ efforts in Ireland and Portugal to adapt welfare states to the globalization era.