Υστερόγραφο: σκέψεις για τη διακυβέρνηση και τους κινδύνους του παρόντος

Abstract

Ξεκινώ να γράψω αυτό το κείμενο διαβάζοντας την είδηση για το επικείμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με το Σύμφωνο Συμβίωσης. Είναι αρχές Νοεμβρίου και η επικαιρότητα μοιράζεται κυρίως ανάμεσα στο συνεχές προσφυγικό δράμα και στη μετρολογία της «φορολογικής επιδρομής». Καθώς πλησιάζει ο χειμώνας, ο ορίζοντας χρωματίζεται από σχήματα πολύ γνώριμα από το παρελθόν: η τελετουργία των τρακτέρ-που-ζεσταίνονται στον κάμπο, η προαναγγελία κάποιων από τα συνήθη επαγγελματικά-κοινωνικά μέτωπα και η δυσφορία (για να χρησιμοποιήσω μια ελαφριά λέξη) στoν χώρο της εκπαίδευσης… Βρισκόμαστε, φυσικά, εννέα μήνες μετά από τη νίκη του Σύριζα στις εκλογές του Ιανουαρίου. Μετά και τη δεύτερη λαϊκή εντολή που έπρεπε, όπως ειπώθηκε, να είναι «νωπή», για να προχωρήσει η κυβέρνηση στον νέο δρόμο. Αλλά ποιον νέο δρόμο; Κατά κάποιον τρόπο, οι άνθρωποι που αποχώρησαν ή πήραν τις αποστάσεις τους από τον Σύριζα της διακυβέρνησης θέτουν ένα εύλογο ερώτημα: τι είναι αυτό που κάνει η παρούσα κυβέρνηση; Στη βάση ποιων ακριβώς θέσεων και ποιου σχεδίου κυβερνά; Ποιο είναι το σύστημα των σκοπών της από ένα σημείο και έπειτα; Δεν έχω δει μέχρι σήμερα κάποια σοβαρή απάντηση σε αυτή την απορία. Αντίθετα: αυτή η κυβέρνηση κάνει σαν να μην έχει συμβεί τίποτα ως προς την «ταυτότητα Σύριζα». Είναι μια κυβέρνηση και ένας μηχανισμός γύρω από αυτήν, που πορεύονται στηριζόμενοι εν πολλοίς στην αποσιώπηση του πρόσφατου παρελθόντος και στην ταρίχευση άλλων στοιχείων του.I begin writing this text reading the news about the upcoming bill from the Ministry of Justice regarding the Civil Union Agreement. It is early November and current affairs are mainly divided between the ongoing refugee drama and the metrology of the "tax raid". As winter approaches, the horizon is colored by patterns very familiar from the past: the ritual of tractors-warming-up in the countryside, the pre-announcement of some of the usual professional-social fronts and the discomfort (to use a mild word) in the field of education... We are, of course, nine months after SYRIZA's victory in the January elections. After the second popular mandate that had to be, as it was said, "fresh", for the government to proceed on the new path. But which new path? In a way, the people who left or distanced themselves from the governing SYRIZA pose a reasonable question: what is it that the present government is doing? On the basis of which exact positions and which plan does it govern? What is its system of purposes from a certain point onwards? I have not seen any serious answer to this question to date. On the contrary: this government acts as if nothing has happened regarding the "SYRIZA identity". It is a government and a mechanism around it, that proceed supported largely by the silencing of the recent past and the embalming of other elements of it.