Η «αμοιβαία εμπιστοσύνη» και η «καλόπιστη συνεργασία» στο πλαίσιο εφαρμογής των μέτρων αμοιβαίας αναγνώρισης : το παράδειγμα του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης

Abstract

Η προσέγγιση των αρχών της της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και της καλόπιστης συνεργασίας που απαντώνται στη νομολογία του ΔΕΕ, σε σχέση με την ερμηνεία της ΑπΠλ 2002/584 προϋποθέτουν μια ειδική αναφορά στην θεμελιώδη αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης. Και τούτο διότι οι τρείς αυτές αρχές είναι μεταξύ τους αλληλένδετες και αποτελούν έννοιες που κατέχουν κεντρικό ρόλο στο σκεπτικό του ΔΕΕ, κατά τη στάθμιση που επιχειρεί το Δικαστήριο μεταξύ της αποτελεσματικότητας του συστήματος που εγκαθιδρύει η ΑπΠλ για το ΕΕΣ και της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων των εκζητούμενων προσώπων. Προς τούτο κρίνεται αναγκαίο, να γίνει μία προσπάθεια προσέγγισης των ανωτέρω αρχών, ως εννοιών σημαίνουσας σημασίας.The approach of the principles of mutual trust and of sincere cooperation found in the case law of the CJEU, in relation to the interpretation of Regulation 2002/584, requires a special reference to the fundamental principle of mutual recognition. This is because these three principles are interrelated and constitute concepts that play a central role in the reasoning of the CJEU, in the balancing that the Court attempts between the effectiveness of the system established by the CJEU for the EAW and the protection of the fundamental rights of the requested persons. To this end, it is deemed necessary to make an effort to approach the above principles as concepts of significant importance.