Αντιλήψεις περί αυτοκτονίας στην Ελλάδα, από το 2000 έως σήμερα

Abstract

Η εργασία φιλοδοξεί να σκιαγραφήσει και να κατανοήσει τις βασικές αντιλήψεις που κυκλοφορούν στην ελληνική κοινωνία για το φαινόμενο της αυτοκτονίας. Μέσω της ανάλυσης λόγου των εργασιών θεσμικών διαχειριστών δημόσιου λόγου σε μακροεπίπεδο (επιστήμονες, θεολόγοι και Τύπος) καθώς και σε μικροεπίπεδο (τέσσερις συνεντεύξεις) αναδεικνύεται ο τρόπος που κατανοεί και αντιμετωπίζει η σύγχρονη ελληνική κοινωνία την αυτοκτονία. Παράλληλα, προτείνεται η κοινωνική αναγνώριση ως τον βασικό κοινωνιολογικό παράγοντα, που είναι ικανός να διατηρήσει την επιθυμία για ζωή, αλλά και να επιφέρει την επιθυμία για παύση της.Our dissertation aims to dilineate and to comprehend the basic concepts suicide in greek society. Through the discousce analysis on the work of the institutional administrators of public discourse at macrolevel (scientists, theologists, Press) and also at microlevel (four interviews), we reveal the way that greek society understands and deals with suicide. In parallel, we propose the social recognition as the main factor, which is able to maintain the will of life, but also to induce the will of death.