Η Πανεπιστημιακή Δοίκηση στον Αστερισμό της Παραγωγικότητας

Abstract

Η μελέτη παρουσιάζει τα πορίσματα έρευνας με αντικείμενο τη συγκριτική μελέτη των πανεπιστημιακών θεσμών και με στόχο τη διάγνωση των μεταλλαγών στη διοίκηση των Πανεπιστημίων σε τέσσερις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά την “εποχή της παραγωγικότητας”, που διανύουμε, τα Πανεπιστήμια οφείλουν να αναπτύξουν την παραγωγικότητά τους, να προσφέρουν χρήσιμο έργο και πρακτικά αποτελέσματα. Ως βασικά οργανωτικά χαρακτηριστικά καταγράφονται η αξιολόγηση, η οργάνωση παιδείας “πολλών ταχυτήτων”, η έντονη κρατική παρέμβαση στον καθορισμό νέων αντικειμένων και η ανάπτυξη της τεχνολογικής εκπαίδευσης, η οργανωτική σύνδεση Α.Ε.Ι. με επιχειρήσεις, η ενίσχυση της αυτονομίας των οργανωτικών δομών των Α.Ε.Ι., η πρόσληψη ευέλικτου επιστημονικού προσωπικού, η συγκέντρωση εξουσίας σε ολιγομελή ή μονοπρόσωπα όργανα.This is a presentation of the outcome of a research project concerned with a comparative study of University institutions. The study aims to diagnose the transformations of University Administration of four countries of the European Union. It is claimed that at this time, which is characterised by “ productivity”, universities owe to develop their productivity as well as offer useful work and practical results. The basic organisational characteristics are: the evaluation, the organisation of a diversified education system, the intense state intervention in the definition of new subjects and the development of technological education, the organisational link of the University with industries, the strengthening of the autonomy of the organisational structures of the universities, and the concentration of power around only one or even few persons.