Το προφίλ των μετακινούμενων προσφυγικών πληθυσμών από την Ελλάδα στις χώρες της Ευρώπης: το πρόγραμμα μετεγκατάστασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Abstract

Στο ξέσπασμα της προσφυγικής κρίσης στα τέλη του 2014, περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες αιτούντες διεθνούς προστασίας έχουν καταφθάσει μέχρι σήμερα στο Ευρωπαϊκό έδαφος προς αναζήτηση ασύλου. Με σκοπό την διαχείριση του τεράστιου όγκου των προσφυγικών αφίξεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έθεσε υπο λειτουργία το Πρόγραμμα Μετεγκατάστασης και τον αναθεωρημένο Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙΙ για την οικογενειακή επανένωση των προσφύγων, πολιτικές που προέβλεπαν στην αποσυμφόρηση των χωρών πρώτης υποδοχής προσφυγικού πληθυσμού, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία από την αποκλειστική ευθύνη της διαχείρισης της ανθρωπιστικής κρίσης, με την μεταφορά μεγάλου αριθμού αιτούντων άσυλο στα κράτη μέλη. Η παρούσα μελέτη, εξετάζει το προφίλ των προσφύγων που έχουν μεταφερθεί και μέσα από την έρευνα των παρατηρούμενων συχνοτήτων φανερώνει τον τρόπο με τον οποίο λειτούργησαν στην πράξη οι πολιτικές μεταφοράς προσφυγικού πληθυσμού στα κράτη μέλη, διαπιστώνοντας πως η κοινή μεταναστευτική πολιτική που εφαρμόσθηκε δεν τήρησε τους όρους της διαφάνειας και της φερεγγυότητας που προβλέπονταν από την διαδικασία επιλογής προσφύγων. Στις διαδικασίες μεταφοράς προσφυγικού πληθυσμού, υπάρχει ένα συγκεκριμένο προσφυγικό προφίλ το οποίο γίνεται δεκτό προς μεταφορά ανάλογα με τα κριτήρια που θέτει η κάθε χώρα και τις ανάγκες που επιθυμεί να καλύψει στον οικονομικό και κοινωνικό της επίπεδο. Συνεπώς, η σπουδαιότητα της έρευνας και της κοινωνιολογικής ανάλυσης, έγκειτο στο γεγονός της αμφισβήτησης του αρχικού σκοπού των πολιτικών διαχείρισης των προσφυγικών αφίξεων καθώς οι ευρωπαϊκές κοινωνίες στόχευσαν περισσότερο στα οικονομικά οφέλη της αποδοχής νέου πληθυσμού και δευτερευόντως στην περίθαλψη και την φροντίδα των εκτοπισμένων προσφύγων.At the outbreak of the refugee crisis in late 2014, more than 1.5 million refugee applicants for international protection have so far arrived in European territory seeking asylum. In order to manage the enormous amount of refugee arrivals, the European Commission has put in place the Relocation Program and the revised Dublin III Regulation for the family reunification of refugees, policies designed to decongest the countries of the first host refugee population such as Greece and the Italy from the sole responsibility of managing the humanitarian crisis by transferring a large number of asylum seekers to the Member States. This study, examining the profile of the transferred refugees and through the frequency research, the survey illustrates the way in which refugee population policies have been applied in practice in the Member States, noting that the common immigration policy implemented did not respect the conditions of transparency and solvency provided by the refugee selection process. In the refugee population transfer procedures, there is a specific refugee profile that is accepted for transfer according to the criteria set by each country and the needs it wishes to cover at its economic and social level. Therefore, the importance of the following research and sociological analysis was based on the question about the original purpose of refugee arrivals management policies as European societies were more targeted at the economic benefits of accepting a new population and secondarily in the relief and care of displaced refugees.