Πολιτικά κόμματα και νεολαιίστικο κίνημα, η περίπτωση της Ελλάδας, 2006-2015

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήσαμε την σχέση των πολιτικών κομμάτων και του νεολαιίστικου κινήματος την περίοδο 2006-2015. Η σχέση των κινημάτων της νεολαίας με τα πολιτικά κόμματα την περίοδο 2006-2015 στην Ελλάδα ήταν πολύπλοκη και εξελίχθηκε δυναμικά, επηρεασμένη από μια σειρά κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών παραγόντων, κυρίως με βάση την οικονομική κρίση που ξέσπασε από το 2008 και έπειτα. Οι βασικές φάσεις και τάσεις αυτής της σχέσης ήταν το φοιτητικό κίνημα της περιόδου 2006-2007, η νεανική εξέγερση μετά την δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, η παρουσία της νεολαίας στα κινήματα που έλαβαν χώρα στην οικονομική κρίση και η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ έως την εκλογή του την περίοδο 2012-2015. Την περίοδο 2006-2007 οι φοιτητικές κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν κατά της συνταγματικής αναθεώρησης του άρθρου 16 που ουσιαστικά άνοιγε τον δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς αντέδρασαν θετικά στο κίνημα, και με καθυστερημένη αλλά θετική αντίδραση αντιμετώπισε το κίνημα και το ΚΚΕ. Το ΣΥΡΙΖΑ επίσης κράτησε θετική στάση. Οι νεολαίες των παραπάνω κομμάτων κράτησαν ηγετικό ρόλο στο κίνημα. Ενάμιση χρόνο μετά δολοφονείται ο δεκαπεντάχρονος μαθητής στην περιοχή των Εξαρχείων από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Το γεγονός αυτό πυροδότησε μια σειρά από μαζικές διαδηλώσεις της νεολαίας που χαρακτηρίστηκαν από έντονα επεισόδια βίας και σκληρή αντιμετώπιση από της δυνάμεις καταστολής του κράτους. Τα αριστερά κόμματα στήριξαν τη νεολαία, κυρίως το ΣΥΡΙΖΑ και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, αλλά και το ΚΚΕ παίρνοντας όμως αποστάσεις από τον ανατρεπτικό χαρακτήρα του κινήματος. Η επόμενη φάση περιλαμβάνει την περίοδο της οικονομικής κρίσης και τα κινήματα των «πλατειών» με βασικό πρωταγωνιστή το ΣΥΡΙΖΑ και εν γένει την Αριστερά και σε ξεχωριστές κινητοποιήσεις το ΚΚΕ. Η συμμετοχή της νεολαίας σε αυτά τα κινήματα δημιούργησε δυσφορία απέναντι στα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, και μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε να κερδίζει από αυτή την αντίδραση, προβάλλοντας ως αντιμνημονιακή δύναμη. Επιπλέον το φοιτητικό κίνημα την περίοδο εκείνη βρισκόταν σε μια κρίσιμη καμπή. Τέλος θα δούμε πώς η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία το 2015 συνδέθηκε με την κινηματική νεολαία. Σε αυτήν την περίπτωση η σχέση της νεολαίας με τα κόμματα έγινε πιο πολιτικοποιημένη, εφόσον οι νέοι συνειδητοποίησαν πως τα προβλήματα της ανεργίας, της φτώχιας και του αβέβαιου μέλλοντος είχαν διογκωθεί από την κακή διαχείριση των κυβερνώντων και όφειλαν να το αντιμετωπίσουν.In this thesis we studied the relationship between political parties and the youth movement in the period 2006-2015. The relationship between youth movements and political parties in the period 2006-2015 in Greece was complex and evolved dynamically, influenced by a series of social, political and economic factors, mainly based on the economic crisis that broke out from 2008 onwards. The main phases and trends of this relationship were the student movement of the period 2006-2007, the youth uprising after the murder of the fifteen-year-old Alexandros Grigoropoulos, the presence of youth in the movements that took place during the economic crisis and the rise of SYRIZA until his election in the period 2012-2015. In the period 2006-2007, student mobilizations took place against the constitutional revision of article 16, which essentially paved the way for the establishment of private universities. The parties of the extra-parliamentary Left reacted positively to the movement, and with a belated but positive reaction faced the movement and the KKE. SYRIZA also took a positive stance. The youth organizations of the above kept a leading role in the movement. A year and a half later, the fifteen-year-old student is murdered around Exarchia by the special guard Epaminondas Korkoneas. This event triggered a series of mass youth demonstrations characterized by intense episodes of violence and harsh treatment by the state's repressive forces. The left-wing parties supported the youth, mainly SYRIZA and the extra-parliamentary Left, but also the KKE, distancing themselves from the subversive character of the movement. The next phase includes the period of the economic crisis and the movements of the "squares" with SYRIZA as the main protagonist and the Left in general and the KKE in separate movements. The participation of youth in these movements created discomfort towards the traditional political parties, and only SYRIZA seemed to gain from this opposition, projecting itself as an anti-memorial force. In addition, there is a crisis of the student movement at that time. Finally, we will see how the rise of SYRIZA to power in 2015 was linked to cinematic youth. In this case, the youth's relationship with the parties became more politicized, since the youth realized that the problems of unemployment, poverty and an uncertain future had been exacerbated by the mismanagement of the rulers and they had to deal with it.