Για το βιβλίο: Ελένη Παπαγαρουφάλη, Ήπια διπλωματία: διεθνικές αδελφοποιήσεις και ειρηνιστικές πρακτικές στη σύγχρονη Ελλάδα

Abstract

Το βιβλίο της Ελένης Παπαγαρουφάλη χαρτογραφεί το πεδίο της «ήπιας διπλωματίας» και τους τρόπους με τους οποίους αυτή ενεργοποιείται ως όχημα εκείνης της σύγχρονης (δι)εθνικής διακυβέρνησης που έχει αποκληθεί και «μετα-πολιτική». Μέσω πολύμορφων, πολυεπίπεδων, ετερογενών και συχνά αντιφατικών συμφιλιωτικών πρακτικών, που νοούνται ως «μαλακοί» μηχανισμοί εξουσίας, υποκείμενα και κοινωνικές ομάδες δια-κυβερνούν και δια-κυβερνιούνται μέσω της ελευθερίας, της επιλογής, της συμμετοχής και του «συν-άπτεσθαι». Παρά τη φαινομενική κοινοτοπία τους ως «απλώς πολιτισμικών» και «απολιτικών», ή μάλλον εξαιτίας αυτής, οι πρακτικές αυτές φέρουν σημαίνουσα πολιτική ισχύ. Αυτή την επιτελεστική ισχύ της κοινοτοπίας, ως συνάρθρωσης ανάμεσα σε εξουσία, γνώση και υποκειμενικότητα, φωτίζει με εξαιρετική αναλυτική οξυδέρκεια η μελέτη της Παπαγαρουφάλη.Eleni Papagaroufali's book maps the field of "soft diplomacy" and the ways it is activated as a vehicle for that contemporary (trans)national governance which has also been called "post-politics." Through multiform, multilevel, heterogeneous, and often contradictory reconciliatory practices, understood as "soft" mechanisms of power, subjects and social groups govern-through and are governed-through freedom, choice, participation, and "connecting." Despite their apparent banality as "merely cultural" and "apolitical," or rather because of it, these practices carry significant political power. This performative power of banality, as an articulation between power, knowledge, and subjectivity, is illuminated with exceptional analytical acuity in Papagaroufali's study.