Η αποτύπωση της υπηρέτριας στις ταινίες του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου: κοινωνιολογικές προσεγγίσεις

Abstract

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής διατριβής είναι μία κοινωνιολογική προσέγγιση της εμφάνισης των υπηρετριών ως ρόλων στις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου (1949-1978) με σημείο αναφοράς τα στερεότυπα που συνδέονται με το επάγγελμα αυτό. Μέσω της ανάλυσης περιεχομένου 180 ταινιών επιχειρούμε να διερευνήσουμε κατά πόσο τα στερεότυπα για τις υπηρέτριες αναπαράγονται μέσω του κινηματογράφου, καθώς και αν η συχνή αυτή αναπαραγωγή αποτελεί παράγοντα ενίσχυσης και διαιώνισης των υπαρχόντων στερεοτύπων. Η έντονη επιθυμία για σύναψη γάμου, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, η παραβατική συμπεριφορά είναι μερικά μόνο από τα στερεότυπα που εντοπίσαμε να επαναλαμβάνονται στις ταινίες. Ας μη λησμονούμε ότι τα στερεότυπα εμφανίζονται εντός του κοινωνικού συνόλου, οπότε δεν θα μπορούσαν να μην αναπαράγονται και στον κινηματογράφο, ο οποίος αποτελεί αντικατοπτρισμό της.Aim of the present dissertation is a sociological approach of the maids’ character in the movies of the Greek Cinema (1949-1978) as far as stereotypes connected to this profession are concerned. Through the content analysis of 180 movies, our target is to evaluate the frequency of the cinematic reproduction of stereotypes concerning the maids, as well as whether this frequent reproduction constitutes a factor of the existing stereotypes’ perpetuation. The strong desire for matrimony, the low level of education, the delinquency are only some of these frequent stereotypes. Thus, the stereotypes are part of the society, therefore their cinematic reproduction is more than expected, as the cinema is society’s reflection.