Κακοποίηση ανηλίκων σε ιδρύματα παιδικής προστασίας

Abstract

Στη συγκεκριμένη μελέτη ερευνούμε την ύπαρξη ή μη περιστατικών κακοποίησης ανηλίκων εντός των ιδρυμάτων παιδικής προστασίας στη χώρα μας. Το φαινόμενο της κακοποίησης ανηλίκων είναι διαχρονικό και μετράει πολλούς αιώνες ιστορίας. Άλλωστε, η «νομιμοποίηση» της σωματικής βίας, ως μέσου πειθαρχίας και σωφρονισμού, αποτυπώνεται σε λαϊκές ρήσεις, πράγμα το οποίο φανερώνει τις προεκτάσεις και τις διαστάσεις που έχει λάβει το φαινόμενο αυτό. Θ’ αναλύσουμε εκτενώς τις μορφές κακοποίησης που έχουν αναφερθεί μέχρι στιγμής και θα εξετάσουμε τις επιπτώσεις που μπορεί αυτή να προκαλέσει στην προσωπικότητα ενός παιδιού. Η έρευνά μας επικεντρώνεται στους ανήλικους «τροφίμους» των ιδρυμάτων παιδικής προστασίας στη Ελλάδα. Ο όρος «τρόφιμοι» δε χρησιμοποιείται φυσικά με την αρνητική του έννοια, αλλά για να μας διευκολύνει όσον αφορά την «οριοθέτηση» των προσώπων αναφοράς μας. Μια σύντομη ιστορική αναδρομή στον τομέα της ιδρυματικής προστασίας παιδιών στην Ελλάδα και μια αναλυτική παρουσίαση των τύπων και μορφών ιδρυματικής προστασίας κρίνεται απαραίτητη. Σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια ανάπτυξης του δικτύου των ιδρυμάτων παιδικής προστασίας έπαιξαν η εκκλησιαστική και ιδιωτική πρωτοβουλία. Η εξέταση του τρόπου λειτουργίας των ιδρυμάτων, των συνθηκών διαβίωσης των παιδιών και της στάσης του προσωπικού απέναντί τους θα μας βοηθήσουν στην περαιτέρω ανάλυση του θέματος της έρευνάς μας και στην ύπαρξη ή μη κακοποιητικών συμπεριφορών απέναντι στα παιδιά. Στην εξαγωγή των συμπερασμάτων θα οδηγηθούμε και μέσα από τις μαρτυρίες πρώην παιδιών-θυμάτων κακοποίησης. Μέσα από τις μαρτυρίες αυτές θα κατανοήσουμε καλύτερα την επίδραση της κακοποίησης που δέχθηκαν στην προσωπικότητά τους, τη συμπεριφορά τους και στις κοινωνικές και οικογενειακές τους σχέσεις.