Ακολουθώντας τις ευρωπαϊκές πηγές της εθνικής ιστοριογραφικής σχολής του 19ου αιώνα. Για το βιβλίο: Γιάννης Κουμπουρλής, Οι ιστοριογραφικές οφειλές των Σπ. Ζαμπέλιου και Κ. Παπαρρηγόπουλου. Η συμβολή ελλήνων και ξένων λογίων στη διαμόρφωση του τρισήμου σχήματος του ελληνικού ιστορισμού (1782-1846)

Abstract

Η ιστορία των ιδεών και –εντός της– η ειδικότερη εστίαση στην «ιστορία της ιστορίας» συνιστούν ιδιαίτερα απαιτητικά αντικείμενα της ιστοριογραφικής έρευνας και πρακτικής. Αντικείμενα απαιτητικά, εν πολλοίς λόγω της ίδιας της υφής τους, καθώς και για την πληρέστερη δυνατή κατανόηση των πνευματικών φαινομένων, θεωρουμένων στη συνολική συνοχή τους, απαιτείται να λαμβάνονται ταυτόχρονα υπόψη πλήθος κοινωνικών, πολιτικών, ιδεολογικών και πολιτισμικών παραμέτρων που εκβάλουν, με διαφορετική βαρύτητα και ποικίλες χρονικότητες ή πυκνότητες, στην εκάστοτε συνάφεια.

The history of ideas and—within it—the more specific focus on the "history of history" constitute particularly demanding subjects of historiographical research and practice. These subjects are demanding largely due to their very nature, as for the most comprehensive possible understanding of intellectual phenomena, considered in their overall coherence, it is necessary to simultaneously take into account numerous social, political, ideological, and cultural parameters that converge, with varying significance and diverse temporalities or densities, in each respective context.