Τεχνητή νοημοσύνη και εργασία: προσέγγιση των επιπτώσεων στον ανθρώπινο παράγοντα

Abstract

Η καθιέρωση της ευέλικτης εργασίας και η διαχείρισή της μέσω αλγορίθμων και τεχνολογίας, είναι πλέον ένας κοινός τόπος. Βρισκόμαστε στο κομβικό σημείο κατά το οποίο η τεχνητή νοημοσύνη θα αναλάβει εξ ολοκλήρου πλέγματα ανθρώπινων εργασιακών δεξιοτήτων καθιστώντας τον ανθρώπινο παράγοντα συμπληρωματικό ή και περιττό. Στην παρούσα εργασία θα προσεγγιστεί η πορεία της εργασίας από την αυτονομία της προβιομηχανικής εποχής, στην μαζική φορντική βιομηχανική πραγματικότητα έως και την στοχευμένη εργασιακή αξιοποίηση του ανθρώπινου παράγοντα μέσω πλατφορμών και με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης. Όσον αφορά την τελευταία, θα εξεταστεί η προσπάθεια κανονιστικών ρυθμίσεων που αναλαμβάνονται από διεθνείς οργανισμούς και οντότητες και θα προσεγγιστούν σενάρια, προβλήματα και προοπτικές στην περίπτωση εκτεταμένης επικράτησης της τεχνητής νοημοσύνης ως υποκατάστατο της ανθρώπινης εργασίας. Σκοπός είναι να αναδειχτούν οι κοινωνικές επιπτώσεις του φαινομένου και οι τρόποι διαχείρισής του.The establishment of flexible working and its management through algorithms and technology has become a common phenomenon. We are at the pivotal point at which artificial intelligence is set to take over entirely grids of human work skills, making the human factor complementary or even redundant. This paper will approach the path of work from the autonomy of the pre-industrial era, to the mass fordist industrial reality, to the targeted workplace utilization of the human factor through platforms and the use of artificial intelligence. With regard to the latter, the effort of regulation undertaken by international organizations and entities will be examined and scenarios, problems and perspectives will be approached in case of widespread prevalence of AI as a substitute for human labor. The aim is to highlight the social implications of the phenomenon and ways of managing it.