«Oι επιπτώσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στην υψηλή στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών»

Abstract

Η τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 επηρέασε ποικιλοτρόπως τις εξελίξεις στους τομείς της εξωτερικής και της εσωτερικής πολιτικής των Η.Π.Α. Στόχευε στον αποπροσανατολισμό της αμερικανικής υψηλής στρατηγικής από τους βασικούς της στόχους, ώστε να οδηγηθεί σε χειρισμούς που μακροπρόθεσμα θα επηρέαζαν το αφήγημα της καλοήθους ηγεμονίας (benign hegemony) που οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν επιμελώς διατρανώσει τα προηγούμενα χρόνια στον κόσμο. Στόχευε επίσης στη δημιουργία ρηγμάτων στο εσωτερικό της αμερικανικής κοινωνίας αλλά και στη διασάλευση των σχέσεων του αμερικανικού κράτους με τους συμμάχους του. Επίσης, επέδρασε καταλυτικά στην κατάρρευση της αίσθησης της γεωπολιτικής ασφάλειας στην κοινωνική συνείδηση των Αμερικανών πολιτών αλλά και της πολιτικής ηγεσίας στις Η.Π.Α. Η εφαρμογή των στρατηγικών που υλοποίησε μια σειρά αμερικανικών προεδριών, καθοδήγησαν τις εξελίξεις σε όλους τους τομείς της υψηλής στρατηγικής, τις οποίες η εργασία αναλύει εκτενώς. Η βασικότερη συνέπεια του τρόπου που οι Η.Π.Α απάντησαν στην τρομοκρατική επίθεση, ήταν η στρατηγική τους υπερέκταση, που οδήγησε την περίοδο μετά το 2010 σε στρατηγική αναδίπλωση και σε μια κλιμακούμενη απεμπλοκή από τα πολλαπλά μέτωπα, στα οποία οι ίδιες συμμετείχαν από το 2001 και μετά. Οι πολιτικές ηγεσίες των Η.Π.Α βρέθηκαν σε δυσμένεια να κατανοήσουν τις τεκτονικές αλλαγές που οι διεθνείς μεταβολές επέφεραν στο εσωτερικό της κοινωνίας που διοικούσαν, επειδή σπατάλησαν μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο στην ενασχόλησή τους με την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Έτσι, δυσκολεύτηκαν να εντοπίσουν εγκαίρως τις διεργασίες που έλαβαν χώρα σε διεθνές επίπεδο από το 2012 και μετά, τους νέους συσχετισμούς ισχύος που αναδύθηκαν αλλά και τη δυσφορία του αμερικανικού λαού από τη συνεχή παρουσία στη Μέση Ανατολή. Το διακύβευμα των συγκρούσεων αυτών αδυνατούσε να κατανοήσει ο μέσος Αμερικανός. Η εργασία προσπαθεί να εντοπίσει σχέσεις αιτίου-αιτιατού προκειμένου να αποδείξει πόσο σημαντικό ήταν για την αμερικανική υψηλή στρατηγική του 21ου αιώνα, το τρομοκρατικό χτύπημα και η μεθόδευση της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες.The terrorist attack of September 11, 2001, affected developments in both the foreign anddomestic policies of the United States in various ways. It aimed to divert the American high strategy from its core objectives, leading to actions that would, in the long term, impact the narrative of benign hegemony that the United States had carefully projected across the world in the previous years. It also aimed to create rifts within American society and disrupt the relationships between the U.S. state and its allies. Additionally, it played a decisive role in the collapse of the sense of geopolitical security in the social consciousness of both American citizens and the political leadership in the U.S. The implementation of strategies by a series of American presidencies guided developments in all sectors of high strategy, which this paper analyzes in depth. The most significant consequence of the U.S. response to the terrorist attack was its strategic overextension, which led, after 2010, to strategic retrenchment and an escalating disengagement from the multiple fronts in which the U.S. had been involved since 2001. The political leadership of the United States struggled to understand the tectonic shifts brought about by international changes within the society they governed, as they squandered substantial political capital dealing with the threat of terrorism. As a result, they struggled to identify in time the processes taking place internationally after 2012, the new power dynamics that emerged, and the discontent of the American people with the ongoing presence in the Middle East. The stakes of these conflicts were difficult for the average American to understand. This paper seeks to identify cause-and-effect relationships in order to demonstrate how significant the terrorist attack and the U.S. strategy of addressing terrorism were for American high strategy in the 21st century.