Παράβαση καθήκοντος: ποινική και διοικητική προσέγγιση

Abstract

Το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος (άρθρο 259 Ποινικού Κώδικα) αφορά στα εγκλήματα σχετικά με την υπηρεσία, ο δε δράστης αυτού έχει την ιδιότητα του υπαλλήλου και απαιτείται για την τέλεσή του δόλος έστω και ενδεχόμενος καθώς και ο σκοπός ωφέλειας ή βλάβης τρίτου. Παράλληλα υπάρχει και πειθαρχική διάσταση που τιμωρείται από τον Υπαλληλικό Κώδικα είτε ως παράβαση υπαλληλικού καθήκοντος ή περαιτέρω ως παράβαση καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα ή άλλους ειδικούς ποινικούς νόμους και κατά συνέπεια παρατηρείται μια σχέση αλληλεπίδρασης και αλληλεξάρτησης μετά ποινικού και πειθαρχικού δικαίου και ειδικότερα μεταξύ ποινικής και πειθαρχικής διαδικασίας.

The offense of breach of duty (Article 259 of the Penal Code) refers to crimes concerning the Public Service, provided that the offender works at the Public Sector and that he/she commits a willful misconduct and/or if the purpose of benefit or harm of a third party is involved. At the same time, there is a disciplinary dimension punishable by the Civil Service Code either as a misconduct or further as a breach of duty under the Penal Code or other specific criminal laws, and therefore there is a relationship of interaction and interdependence following criminal and disciplinary law and especially between criminal and disciplinary procedure.