«Γέφυρες Γνώσης / Γέφυρες Συνεργασίας»: πρόταση για ένα δίκτυο συνεργασίας των ελλήνων πτυχιούχων που ζουν στο εξωτερικό με την Ελλάδα

Abstract

Σήμερα αναγνωρίζεται ευρύτατα η μεγάλη σημασία του ανθρώπινου κεφαλαίου για την ανάπτυξη των χωρών. Το ενδιαφέρον των οικονομολόγων για το ανθρώπινο κεφάλαιο αναθερμάνθηκε κατά τη δεκαετία του ’50, μετά την αναγνώριση, από σημαντικούς οικονομολόγους, του γεγονότος ότι τα μοντέλα των θεωριών ανάπτυξης δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν περισσότερο από το μισό της αύξησης της παραγωγικότητας των σύγχρονων οικονομιών (γνωστή και ως «παράδοξο του Solow»). Μάλιστα, οι δύο τελευταίες δεκαετίες χαρακτηρίστηκαν από την ευρεία αναγνώριση της σημασίας της γνώσης, της καινοτομίας και του ανθρώπινου δυναμικού στην οικονομική ανάπτυξη, ιδίως όσον αφορά τις οικονομίες των αναπτυγμένων χωρών.Today the great importance of human capital for the development of countries is widely recognized. The interest of economists in human capital was rekindled during the 1950s, after the recognition, by important economists, of the fact that the models of development theories could not explain more than half of the productivity growth of modern economies (also known as the "Solow paradox"). Indeed, the last two decades have been characterized by the widespread recognition of the importance of knowledge, innovation and human resources in economic development, particularly regarding the economies of developed countries.