Η παρακίνηση στο δημόσιο τομέα και η σχέση της με την ικανοποίηση από το εργασιακό περιβάλλον και τη δέσμευση απέναντι στον οργανισμό

Abstract

Η διάθεση των ατόμων για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο και για εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος είναι ένα χαρακτηριστικό το οποίο θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και να προστατεύεται από έναν δημόσιο οργανισμό. Παράλληλα, είναι πολύ χρήσιμο να εξετάζονται οι μεταβλητές της εργασιακής ικανοποίησης και της οργανωσιακής δέσμευσης. Και οι τρεις αναφερόμενες εργασιακές διαστάσεις είναι σημαντικό να αναπτυχθούν, με στόχο την αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα των υπηρεσιών του δημοσίου, ιδιαίτερα σε συνθήκες δύσκολης οικονομικής συγκυρίας. Αποτελούν, επίσης, μεταβλητές που αφορούν την λειτουργία της διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού, η οποία, σύμφωνα με έρευνες μεμονωμένων ερευνητών και φορέων αποτελεί βασική αιτία των παθογενειών της δημόσιας διοίκησης. Η μεθοδολογία που ακολουθείται περιλαμβάνει αρχικά την ανάλυση των κλασικών θεωριών παρακίνησης και των μεταβλητών της παρακίνησης στον δημόσιο τομέα, της ικανοποίησης και της οργανωσιακής δέσμευσης, μέσα από την παρουσίαση και κριτική ανάλυση μιας σειράς ερευνητικών εργασιών στον τομέα. Επιπλέον, χρησιμοποιείται έρευνα για την συλλογή πρωτογενών στοιχείων, με την βοήθεια της χρήσης καθιερωμένων κλιμάκων μέτρησης. Τέλος, περιγράφονται, αναλύονται και αξιολογούνται τα στοιχεία με τη βοήθεια εργαλείων ανάλυσης στατιστικών δεδομένων (SPSS).Τα αποτελέσματα της ανάλυσης εστιάζονται στην επαλήθευση ή απόρριψη βασικών υποθέσεων που προέκυψαν ύστερα από την ανάλυση της βιβλιογραφίας. Τέλος, επιχειρείται να διατυπωθούν προτάσεις για την προώθηση της παρακίνησης στον δημόσιο τομέα, της εργασιακής ικανοποίησης και δέσμευσης, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τους περιορισμούς της νομοθεσίας (Υπαλληλικός Κώδικας) που χαρακτηρίζουν έναν δημόσιο οργανισμό, όπως είναι το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού.