Δεν είναι «ροζ», είναι μαύρη και είναι «Ζούγκλα»: η υπόθεση εκβιασμού ανώτατου δικαστικού

Abstract

Η αδειοδότηση των ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών, εκτός από πολύ σοβαρή αυτή καθαυτή (για την ενημέρωση και την ποιότητά της, τον πλουραλισμό και τη δημοκρατία), είναι, ταυτόχρονα, μια ιστορία εξαιρετικά πλούσια και ενδιαφέρουσα – τέτοια που, εκτός από πολλές μελέτες, θα μπορούσε να τροφοδοτήσει μυθιστορήματα ή σίριαλ. Αν το καλοσκεφτούμε, έχει όλα τα αναγκαία συστατικά: σοβαρές οικονομικές, νομικές και συνταγματικές διαστάσεις· πολιτικό σασπένς (ξεκίνησε με την κυβέρνηση να παίζει μονότερμα και κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μπούμερανγκ γι’ αυτήν)· πολιτική ουσία (το προηγούμενο καθεστώς ασυδοσίας, η μάχη κατά της «διαπλοκής», στην οποία η κυβέρνηση τα δίνει όλα, η νέα διαπλοκή που αναδύεται), ανατροπές και απρόβλεπτη έκβαση· εντυπωσιακό «καστ» (υπουργοί, ανώτατοι δικαστικοί, «υπερθεματιστές», ολιγάρχες, δημοσιογράφοι)· συναρπαστικές για το φιλοθεάμον κοινό σκηνές, όπως ο εγκλεισμός για τρεις μέρες των εκπροσώπων των καναλιών στο απόρθητο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης – και άλλα πολλά. Αντί για όλα αυτά, όμως, θα επικεντρωθώ σε ένα επιμέρους περιστατικό, που συνδέεται στενά με την υπόθεση. Γιατί, όπως θα προσπαθήσω να δείξω, δεν είναι καθόλου «μικρό» ή ήσσονος σημασίας. Ο λόγος για το «ερωτικό σκάνδαλο» ανώτατου δικαστικού που αποκαλύφθηκε, μεσούσης της υπόθεσης, στα μέσα Οκτωβρίου του 2016.The licensing of private television channels, apart from being very serious in itself (for information and its quality, pluralism and democracy), is, simultaneously, an exceptionally rich and interesting story—one that, beyond many studies, could feed novels or series. If we think about it carefully, it has all the necessary ingredients: serious economic, legal and constitutional dimensions; political suspense (it started with the government playing a solo game and risks developing into a boomerang for it); political substance (the previous regime of impunity, the battle against "entanglement," in which the government is giving its all, the new entanglement that emerges), reversals and unpredictable outcome; impressive "cast" (ministers, supreme court judges, "super-thematists," oligarchs, journalists); scenes captivating for the spectacle-loving public, such as the three-day confinement of the channels' representatives in the impregnable building of the General Secretariat of Information—and much more. Instead of all these, however, I will focus on a particular incident, which is closely connected to the case. Because, as I will try to show, it is not at all "small" or of minor importance. I am referring to the "erotic scandal" of a supreme court judge that was revealed, in the midst of the case, in mid-October 2016.