Ο πόλεμος στην ψηφιακή εποχή και η επίδρασή του στα ανθρώπινα δικαιώματα και το ανθρωπιστικό δίκαιο
Φόρτωση...
Ημερομηνία έκδοσης
2025-02-13
Συγγραφείς
Επιβλέπων/ουσα
Marouda, Maria Daniella
Μέλη εξεταστικής επιτροπής
Hatzopoulos, Vassilis
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Πάντειον Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη
Ο αυξανόμενος ρυθμός ανάπτυξης των τρεχουσών και μελλοντικών τεχνολογιών πληροφοριών άλλαξε δραστικά τον χαρακτήρα του πολέμου και έφερε πολλαπλές προκλήσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα και το ανθρωπιστικό δίκαιο. Η παρούσα διατριβή εξετάζει τον παγκόσμιο αντίκτυπο του ψηφιακού πολέμου στην ιδιωτικότητα, την ελευθερία της έκφρασης και την ασφάλεια των πολιτών, αναλύοντας παράλληλα τις νομικές και ηθικές προκλήσεις που παρουσιάζουν οι κυβερνοεπιχειρήσεις, οι στρατηγικές παραπληροφόρησης και τα αυτόνομα συστήματα. Μέσω της διερεύνησης μελετών περιπτώσεων από τον πραγματικό κόσμο (π.χ. Stuxnet, NotPetya, καθώς και οι ρωσικές κυβερνοστρατηγικές στην Ουκρανία), η μελέτη υπογραμμίζει τα τρωτά σημεία των βασικών υποδομών καθώς και τον αδιάκριτο τρόπο των κυβερνοεπιθέσεων. Ερευνώντας σε βάθος, η εργασία επισημαίνει κρίσιμους περιορισμούς στα πρότυπα του ΔΑΔ και του ΔΔΑΔ ενόψει συγκεκριμένων ψηφιακών συγκρούσεων, οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι τα υπάρχοντα νομικά πλαίσια δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση των μοναδικών νομικών προβλημάτων που εγείρει ο ψηφιακός πόλεμος. Αναλύει επίσης συστηματικά, για παράδειγμα, το Εγχειρίδιο του Ταλίν, ένα συλλογικό έργο νομικών εμπειρογνωμόνων που αναδύθηκε σε αυτήν την αναδυόμενη συζήτηση, για να επαναχρησιμοποιήσει αυτά τα πλαίσια για να αντιμετωπίσει τις πολυπλοκότητες του κυβερνοχώρου. Οι συστάσεις περιλαμβάνουν τη δημιουργία δεσμευτικών διεθνών συνθηκών σχετικά με τον τρόπο χρήσης της Τεχνητής Νοημοσύνης και βελτιωμένους μηχανισμούς απόδοσης για ενέργειες που αναλαμβάνονται από υπολογιστικές μηχανές εναντίον ανθρώπινων παραγόντων, καθώς και κώδικες δεοντολογίας για την ανάπτυξη τεχνολογιών που βασίζονται στην Τεχνητή Νοημοσύνη, ώστε να περιγράφονται οι συνέπειες των ενεργειών που αναλαμβάνονται εναντίον ανθρώπινων παραγόντων σε σενάρια σύγκρουσης. Η διατριβή ολοκληρώνεται με μια έκκληση για πολυμερή εμπλοκή, δημιουργικές απαντήσεις δημόσιας πολιτικής και μια λογική ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων ασφαλείας και της διατήρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρώτον, η καλύτερη κατανόηση αυτών των προκλήσεων θα ενδυνάμωνε τη διεθνή κοινότητα να προωθήσει ένα πιο σταθερό, ηθικό και ανθεκτικό ψηφιακό τοπίο σε μια εποχή εξαιρετικού τεχνολογικού μετασχηματισμού.The increasing pace of development of current and future information technologies drastically changed the character of warfare and brought multiple challenges to human rights and humanitarian law. This thesis examines the global impact of digital warfare on privacy, freedom of expression, and civilian in/security, while analysing the legal and ethical challenges presented by cyber operations, misinformation strategies, and autonomous systems. Through the investigation of real-world case studies (e.g., Stuxnet, NotPetya, as well as Russian cyber strategies in Ukraine), the study highlights the vulnerabilities of essential infrastructures as well as the indiscriminate manner of cyber-attacks. Digging deeper, the paper notes critical limitations in IHL and IHRL standards in the face of specific digital conflicts, leading to the conclusion that existing legal frameworks are insufficient to address the unique legal problems raised by digital warfare. It also systematically analyses, for instance, the Tallinn Manual, a collective project of legal experts that emerged in this emergent conversation, to repurpose these frameworks to address the complexities of cyberspace. Recommendations include the creation of binding international treaties on how AI will be used and enhanced attribution mechanisms for actions taken by machines against human actors, as well as codes of ethics for the development of AI-based technologies to outline consequences of actions taken against human actors in conflict scenarios. The thesis ends with an appeal for multilateral engagement, creative public policy responses, and a sensible balance of security interests and the preservation of human rights. First, a better understanding of these challenges would empower the international community to promote a more stable, ethical, and resilient digital landscape in an age of extraordinary technological transformation.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Πόλεμος, Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο, Ψηφιακή εποχή, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Κυβερνοπόλεμος, Ψηφιακός Πόλεμος, NotPetya, Stuxnet, Τεχνητή Νοημοσύνη, Αυτόνομα Οπλικά Συστήματα, Warfare, Digital Era, International Humanitarian Law, Human Rights, Cyberwarfare, Digital Warfare, NotPetya, Stuxnet, Artificial Inteligence, Autonomous Weapon Systems
Παραπομπή
Άδεια Creative Commons
Εκτός εάν σημειώνεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του αντικειμένου περιγράφεται ως Creative Commons Αναφορά-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
Παραπομπή ως
Δούκας, Α., & Doukas, A. (2025). Ο πόλεμος στην ψηφιακή εποχή και η επίδρασή του στα ανθρώπινα δικαιώματα και το ανθρωπιστικό δίκαιο. Πάντειον Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. https://pandemos.panteion.gr/handle/123456789/20120
Προσοχή! Οι παραπομπές μπορεί να μην είναι πλήρως ακριβείς