Η θεμελίωση του έννομου συμφέοντος για την πρόσβαση στις ακυρωτικές περιβαλλοντικές διαφορές: η περίπτωση των ΜΚΟ.

Abstract

Στην εργασία εξετάζεται το νομοθετικό πλαίσιο κατά την πρόσβαση στις περιβαλλοντικές ακυρωτικές διαφορές μέσα από την προσέγγιση (α) της Σύμβασης του Άαρχους και των Ευρωπαϊκών Οδηγιών που την ενσωμάτωσαν ή επηρεάσθηκαν από αυτή, όπως ενσωματώθηκαν στην ελληνική έννομη τάξη, (β) της έννοιας του ουσιαστικού και του διαδικαστικού δικαιώματος σε ένα υγιές περιβάλλον σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, (γ) της συμβολής της δράσης των περιβαλλοντικών ΜΚΟ για την προάσπιση των περιβαλλοντικών αγαθών, (δ) της θεμελίωσης του εννόμου συμφέροντος των ΜΚΟ κατά την πρόσβαση στη Δικαιοσύνη, σύμφωνα με τη Σύμβαση του Άαρχους, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και τη νομολογία του ΔΕΕ και (ε) της ανάλυσης της έννοιας του εννόμου συμφέροντος ως προϋπόθεσης της ακυρωτικής δίκης στην Ελλάδα και της διεύρυνσής του στην περίπτωση των περιβαλλοντικών ΜΚΟ και άλλων ενώσεων προσώπων με καταστατικό σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος, όπως διαμορφώθηκε από τη νομολογία του ΣτΕ.

This paper examines the legal framework for the access to the environmental annulling disputes through the approach (a) of the Aarhus Convention, as incorporated by the European Directives and Greek law, (b) the notion of the substantive and the procedural right to a healthy environment through the scope of the international, European and Greek legislation, (c) the contribution of the environmental NGOs for the protection of the environment, (d) the establishment of the legitimate interest of the NGOs for the access to justice, in accordance with the Aarhus Convention, the European legislation and the jurisprudence of the ECJ and (e) the analysis of the notion of the legitimate interest as a condition for the annulment proceedings in Greece and its broad interpretation in the case of the environmental NGOs, as implemented by the Greek jurisprudence.