Οι κοινωνικοί αγώνες των σταφιδοπαραγωγών στη Μεσσηνία κατά τον Μεσοπόλεμο

Abstract

Η εργασία πραγματεύεται την πορεία των σταφιδικών κινητοποιήσεων, στη Μεσσηνία, την περίοδο του Μεσοπολέμου και το ρόλο που διαδραμάτισαν στην ανάπτυξη τους οι συνεταιρισμοί. Το σταφιδικό μοντέλο χαρακτηρίζεται από μια διαρκή αστάθεια, που προκαλούσε η ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης του προϊόντος. Ο εκτοπισμός του ελληνικού προϊόντος από τα ομοειδή του, που παράγονταν στην Αυστραλία και την Αμερική, όξυνε τις αντιθέσεις του σταφιδικού ζητήματος. Παράλληλα η απουσία διαρθρωτικών μέτρων από την πλευρά του κράτους και η αποτυχία συνεταιριστικής οργάνωσης της παραγωγής οδήγησαν σε μεγάλες κοινωνικές διαμαρτυρίες, με κορύφωση τους τη σταφιδική εξέγερση του 1935.

This thesis deals with the progress of the raisin producers mobilizations in Messinia, during the Inter-war period and the role played by cooperatives. The Raisin model is characterized by a lasting instability caused by the imbalance in supply and demand of the product. The displacement of the Greek raisin by those produced in Australia and America resulted in creation of the Raisin Issue. At the same time, the lack of structural measures by the state and the failure of cooperatives to organize production led to great social protests and the revolt of 1935.