Η επίδραση της αυτοσυμπόνοιας (self-compassion) στη Ψυχική Ανθεκτικότητα (mental resilience) των εκπαιδευτικών κάθε βαθμίδας: η διερεύνηση ενός μοντέλου για την ψυχική τους υγεία

Abstract

ΠΜΣ "Ψυχολογία", κατεύθυνση Θετική Ψυχολογία

Η παρούσα έρευνα αποτελεί μια προσπάθεια αναγνώρισης της σχέσης της αυτοσυμπόνοιας με τη ψυχική ανθεκτικότητα των εκπαιδευτικών κάθε βαθμίδας. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα αυτή αφορά στη βαθύτερη μελέτη της έννοιας της αυτοσυμπόνοιας στην ψυχική ανθεκτικότητα των εκπαιδευτικών σε κάθε βαθμίδα.. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες και είναι ζωτικής σημασίας για τους ίδιους να προσαρμόζονται αποτελεσματικά στις νέες προκλήσεις, καταστάσεις και πρακτικές που προκύπτουν στον τομέα τους. Η Neff (2003a) ορίζει την αυτοσυμπόνια ως τη στάση του να αγκαλιάζουμε και να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας σε περιόδους στενοχώριας ή απογοήτευσης. Αυτή η αγωνία μπορεί να προέρχεται από εξωτερικές συνθήκες ζωής που είναι επώδυνες ή από προσωπικές αποτυχίες, ελλείψεις ή αδυναμίες (Neff, 2009). Η ψυχική ανθεκτικότητα αναγνωρίζεται ως σημαντικό στοιχείο που βοηθά στην καταπολέμηση του άγχους που βιώνουν οι εκπαιδευτικοί και η αυτοσυμπόνια με τη σειρά της λειτουργεί ως παράγοντας μείωσης των επιπέδων άγχους των εκπαιδευτικών. Η έρευνα στοχεύει στη διερεύνηση της συσχέτισης αυτοσυμπόνοιας και ψυχικής ανθεκτικότητας των εκπαιδευτικών κάθε βαθμίδας και εάν η αυτοσυμπόνοια προβλέπεται από την ψυχική τους ανθεκτικότητα. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χορήγηση κλιμάκων μέτρησης της ψυχικής ανθεκτικότητας (BRS, Smith et al., 2008), της αυτοσυμπόνοιας (Self-Compassion Scale; SCS; Neff, 2003), της καταγραφής συναισθημάτων (Des-mod; Fredrickson et al., 2003), της κατάθλιψης, άγχους και stress ( DASS-21; Lovibond and Lovibond; 1995; Lyrakos et all., 2011) και της συμπόνιας για τους άλλους (CS; Pommier et al., 2019) σε ένα δείγμα των 150 εκπαιδευτικών κάθε βαθμίδας. Οι αναλύσεις των δεδομένων έδειξαν υψηλή θετική συσχέτιση μεταξύ ψυχικής ανθεκτικότητας και αυτοσυμπόνοιας. Ειδικότερα, όσο αυξάνει η ψυχική ανθεκτικότητα των εκπαιδευτικών τόσο αυξάνει κι η αυτοσυμπόνοια τους. Ακόμη, από τα αποτελέσματα διαπιστώθηκε ότι η βίωση θετικών συναισθημάτων κι η συμπόνοια προς τους άλλους συνεισφέρουν θετικά στη δημιουργία του μοντέλου της ψυχικής υγείας των εκπαιδευτικών. Όσον αφορά τα δημογραφικά στοιχεία ως παράγοντες επιρροής, το μόνο που φάνηκε είναι ότι οι εκπαιδευτικοί των 60 ετών και άνω χαρακτηρίζονται από μειωμένη ψυχική ανθεκτικότητα συγκριτικά με τις ηλικιακές ομάδες 31-45 και 46-60. Η συνεισφορά αυτής της μελέτης είναι σημαντική, καθώς αναπτύσσει και εξετάζει εμπειρικά τους παράγοντες της Θετικής Ψυχολογίας που συμβάλλουν στη δημιουργία ενός μοντέλου για την ψυχική υγεία των εκπαιδευτικών κάθε βαθμίδας. Στο τέλος της έρευνας, βάσει των ευρημάτων της, γίνεται αναφορά στους περιορισμούς και τις πιθανές μελλοντικές ερευνητικές κατευθύνσεις.

The present research is an attempt to identify the relationship of self-compassion with mental resilience of teachers of all levels. More specifically, this research concerns the deeper concept of self-compassion to mental resilience of teachers at every level. The teaching profession is influenced by many factors and it is vital for them to adapt effectively to new challenges, situations and practices arising in their field. Neff (2003a) defines self-compassion as the attitude of embracing and accepting oneself in times of distress or frustration. This distress can come from external life circumstances that are painful or from personal failures, shortcomings or weaknesses (Neff, 2009). Resilience is recognized as an important factor in helping to combat the stress experienced by teachers, and self-compassion in turn acts as a factor in reducing teacher stress levels. The research aims to investigate the correlation of self-compassion and mental resilience of teachers of each level and whether self-compassion is predicted by their mental resilience. Data collection was performed by administering scales measuring mental resilience (BRS; Smith et al., 2008), self-compassion scale (SCS; Neff, 2003), emotion recording (Des-mod; Fredrickson et al. ., 2003), depression, anxiety and stress (DASS-21; Lovibond and Lovibond; 1995; Lyrakos et all., 2011) and compassion for others (CS; Pommier et al., 2019) in a sample of 150 teachers of every level. Data analyzes showed a high positive correlation between resilience and self-compassion. In particular, as the mental resilience of teachers increases, so does their self-compassion. Also, from the results it was established that the experience of positive emotions and compassion towards others contribute positively to the creation of the mental health model of teachers. Regarding demographics as influencing factors, all that was shown is that teachers aged 60 and over are characterized by reduced mental resilience compared to the 31-45 and 46-60 age groups. The contribution of this study is significant as it develops and empirically examines the factors of Positive Psychology that contribute to the creation of a model for the mental health of teachers at all levels. At the end of the research, based on its findings, reference is made to limitations and possible future research directions.