Η βιομηχανία και το εργατικό κίνημα στον Πειραιά του Μεσοπολέμου

Abstract

Η παρούσα διατριβή εξετάζει τη σχέση ανάμεσα στη βιομηχανία και το εργατικό κίνημα την περίοδο του Μεσοπολέμου, με υπόδειγμα τον Πειραιά. Το πρώτο μέρος της διατριβής εξετάζει την ανάπτυξη της βιομηχανίας της πόλης μέσα από τη μελέτη εταιριών των σημαντικότερων κλάδων. Το δεύτερο μέρος της διατριβής αναλύει την πορεία των τριών σημαντικότερων φορέων του εργατικού κινήματος της πόλης (της Γενικής Συνομοσπονδίας των Εργατών Ελλάδος, του Εργατικού Κέντρου Πειραιά αλλά και του Κομμουνιστικού Κόμματος) με την αξιοποίηση αρχειακών τεκμηρίων της εποχής. Το τρίτο μέρος της διατριβής ασχολείται με την ανάδειξη των χαρακτηριστικών τριών πρωτοβάθμιων σωματείων της πόλης (των καπνεργατών, των υφαντουργών και των εργατών της ΑΕΕΧΠΛ), καθώς και με τις ομοσπονδίες των ναυτεργατών και των σιδηροδρομικών. Με βάση την έρευνα προκύπτει άμεση σχέση μεταξύ της βιομηχανικής ανάπτυξης και της πορείας του εργατικού κινήματος, καθώς επίσης αναδεικνύεται και η σημαντικότητα του Πειραιά ως εργατικού κέντρου και τόπο εφαρμογής των κεντρικών εργατικών πολιτικών.The current PhD examines the relationship between the industrial development and the labor movement during the Interwar years, using as a case study the city of Piraeus. The first part examines the urban industrial development based on the economic data of major industrial sectors. The second part presents the evolution of the three major representatives of the labor movement of the city (General Confederation of Greek Workers, the Center of Piraeus Labor Unions and the Communist Party of Greece) by using relevant archives. The third part focuses on the characteristics of three primary unions and two federations. Based on this research arises that the relationship between industrial development and the labor movement is inextricably linked.