Μία «όχι και τόσο πολιτισμένη» Αθήνα: μία εθνογραφική προσέγγιση των (δια)δικτυακών μονοπατιών του ψηφιακού νομαδισμού και της μουσειοποίησης του κέντρου της πόλης

Abstract

Στην παρούσα εργασία μελετάω τα δίκτυα των ψηφιακών νομάδων της Αθήνας και τους τρόπους με τους οποίους οι πρακτικές του σύγχρονου ψηφιακού νομαδισμού συμβάλλουν στη μουσειοποίηση του κέντρου της πόλης. Τα τελευταία χρόνια, η Αθήνα έχει γίνει ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για ψηφιακούς νομάδες, οι οποίοι επισκέπτονται την πόλη με σκοπό να καταναλώσουν την πολιτισμική «αυθεντικότητά» της. Ο μεγάλος αυτός αριθμός επισκεπτών έχει συμβάλει στην ανάπλαση του ιστορικού κέντρου της πόλης, ως μία από τις διαδικασίες του gentrification που λαμβάνουν χώρα στις γειτονιές της Αθήνας. Ταυτόχρονα, ο ψηφιακός νομαδισμός, ως μία μορφή υπέρ-τουρισμού, συμβάλλει στο να ανέβουν οι τιμές των διαμερισμάτων και το κόστος ζωής σε επίπεδα τέτοια, που πολλοί ντόπιοι Αθηναίοι δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά με συνέπεια τον εκτοπισμό τους. Το χάσμα μεταξύ των δύο αυτών κοινωνικών ομάδων είναι εμφανές μέσα από την εθνογραφική μελέτη που διεξήγαγα. Ο διάλογος που γίνεται μεταξύ των ντόπιων συνομιλητών μου και των ψηφιακών νομάδων σε όλη την έκταση της εργασίας αναδεικνύει τις δυναμικές, τις ιεραρχήσεις και τις αντιφάσεις των δύο αυτών κόσμων. Με ποιους τρόπους δημιουργείται, όμως, αυτό το χάσμα; Πώς η διέλευση των ψηφιακών νομάδων, προκαλεί συνθήκες εκτοπισμού και gentrification στο κέντρο της Αθήνας;In this paper I study the networks of digital nomads in Athens and the ways in which the practices of contemporary digital nomadism contribute to the museification of the city centre. In recent years, Athens has become one of the most popular destinations for digital nomads, who visit the city in order to consume its cultural «authenticity». This large number of visitors has contributed to the regeneration of the historic city centre as one of the gentrification processes taking place in the neighbourhoods of Athens. At the same time, digital nomadism, as a form of pro-tourism, contributes to raising apartment prices and the cost of living to levels that many local Athenians cannot afford, resulting in their displacement. The gap between these two social groups is evident through the ethnographic study I conducted. Τhe dialogue that takes place between local interlocutors and digital nomads throughout the thesis highlights the dynamics, hierarchies and contradictions of these two worlds. But in what ways is this gap created? How does the transit of digital nomads, cause conditions of displacement and gentrification in the centre of Athens?