Η θεωρία της ηγεμονίας του Αντόνιο Γκράμσι και η σημασία της για το πολιτικό υποκείμενο σήμερα

Abstract

Η εργασία εστιάζει στη θεωρία της ηγεμονίας του Αντόνιο Γκράμσι σε σχέση με τη μαρξιστική διαλεκτική μεθοδολογία του ιστορικού υλισμού. Έπειτα από μια σύντομη έρευνα της προϊστορίας της ηγεμονίας, ξεκινώντας από την πολιτική σκέψη του Μακιαβέλλι, περνώντας στη μαρξική έννοια της ιδεολογίας, ως την πολιτική χρήση του όρου ηγεμονία στο πλαίσιο της ρωσικής μαρξιστικής παράδοσης, ο συγγραφέας πραγματεύεται την πολλαπλή ερμηνεία της ηγεμονίας στη σκέψη του Γκράμσι και εξετάζει τη σύνδεση αυτής της σκέψης με τη θεωρία και την πρακτική μεταπολεμικών πολιτικών και ιδεολογικών ρευμάτων όπως ο ευρωκομμουνισμός.The current study focused attention on Gramsci’s theory of hegemony in relation to the Marxist method of historical materialism and dialectics. After a brief survey of hegemony’s prehistory, starting from Machiavelli’s political thought, passing to the Marxist concept of ideology and reaching the political use of the term ‘hegemony’ in the Russian Marxist tradition, the author raises the issue of Gramsci’s multiple interpretations of hegemony and discusses the analytical connection of the Gramscian thought with the post-war theory and practice of political movements and ideologies such as Eurocommunism.