Οι κυρώσεις ως εργαλείο διπλωματίας του εξαναγκασμού του αντιπάλου. Τα διλήμματα και οι συνέπειες των κυρωτικών μέτρων εναντίον της Ρωσίας μετα την εισβολή στην Ουκρανία

Abstract

Το αρχικό μέρος της παρούσας διατριβής επικεντρώνεται στον σκοπό, τις προϋποθέσεις και τους παράγοντες συγγραφής, ώστε ο αναγνώστης να κατανοήσει τους περιορισμούς της ανάλυσης και να μπορέσει να διαμορφώσει ασφαλή συμπεράσματα, συνδυάζοντας τις παρεχόμενες πληροφορίες με δεδομένα που ήταν διαθέσιμα μέχρι το τέλος του 2022. Στη συνέχεια, αναλύεται η θεωρητική διάσταση της χρήσης των κυρώσεων ως εργαλείου εξωτερικής πολιτικής, το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κράτους ή του διεθνούς οργανισμού που τις επιβάλλει, έναντι του κράτους-στόχου. Παρουσιάζονται περιπτώσεις επιβολής κυρώσεων από τον 20ό αιώνα και εξετάζεται η αποτελεσματικότητά τους με βάση τη στόχευσή τους και την διαφορά ισχύος μεταξύ του επιβάλλοντος και του αποδέκτη. Η ανάλυση των ιδιαίτερων συνθηκών στις σχέσεις Κιέβου και Μόσχας βασίζεται στην παρουσίαση του ιστορικού πλαισίου των ρωσικών δράσεων στην ουκρανική επικράτεια. Αυτό περιλαμβάνει πολιτικές παρεμβάσεις πριν από το 2014, την υβριδική στρατιωτική επιχείρηση και την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, καθώς και τη συνεχιζόμενη «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» από τον Φεβρουάριο του 2022 μέχρι το τέλος του 2022 που έχουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα. Μέσα από αυτό το πλαίσιο, αναδεικνύονται οι λόγοι που οδήγησαν τη Δύση να εμπλακεί σε αυτήν τη σύνθετη εξίσωση περιφερειακής ανακατανομής ισχύος, περιγράφοντας τις κυρώσεις που επέβαλαν τα δυτικά κράτη στη Ρωσία, ανά χρονική περίοδο και τομέα (πολιτικό, οικονομικό, εμπορικό), με σημείο καμπής την εισβολή του 2022. Επιπλέον, εξετάζεται η αντίδραση της Μόσχας, η οποία περιλάμβανε μέτρα προστασίας της οικονομίας της και αντίποινα προς τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η εργασία ολοκληρώνεται με την εξαγωγή συμπερασμάτων για την ορθότητα των κυρώσεων από τους δυτικούς ηγέτες, υπό την επιφύλαξη του χρονικού διαστήματος που έχει παρέλθει (για αυτό εξετάζονται οι κυρώσεις μέχρι το τέλος του 2022) και της συνεχιζόμενης δυναμικής της κατάστασης. Τέλος, εξετάζονται οι πιθανές διαδικασίες τερματισμού των στρατιωτικών επιχειρήσεων, σε σχέση με τις επιθυμητές τελικές καταστάσεις για τα εμπλεκόμενα μέρη, όπως η πλήρης επικράτηση ενός εκ των δύο, η ανακωχή/παύση των εχθροπραξιών ή μια πολιτική διευθέτηση που να εξυπηρετεί εν μέρει τους σκοπούς της σύγκρουσης.The initial part of this thesis deals with the purpose, conditions and factors of writing, so that the reader knows the limitations of the analysis and can safely draw his own conclusions, combining what is written with official data until the end of 2022. Subsequently, the theoretical dimension of the instrumentalization of sanctions is developed, in order to serve the foreign policy of the state/International Organization that imposes them, vis-à-vis the target state. Cases of sanctions from the 20th century are reported and their effectiveness is examined according to their targeting and the enforcer/receiver power differential. The delimitation of the special conditions in the bilateral relations between Kyiv and Moscow is derived from the reference to the historical context of Russian operations in the Ukrainian territory, with political interventions (before 2014), with the hybrid military operation, of the illegal annexation of the Crimean peninsula (in 2014 ) and the ongoing so-called "special operation" (since February 2022) as mentioned in the relevant chapter, leading us to find the causes that forced the West to be part of the considered, intractable equation, regional redistribution of power. In this light, the reader is facilitated to follow the sanctions imposed by the Western states on Russia, reported by time period, with a milestone of the 2022 invasion and by sector (political, economic, commercial). Also highlighted is Moscow's reaction by taking measures to shield its economy and imposing counter-sanctions on the USA, EU and UK. The paper concludes by drawing the conclusions, regarding the correctness of the sanctions taken by the Western leaders, under the serious reservation of the short time that has passed and the living historical time, in the political and social sphere. In addition, the possible procedures for the termination of military operations are also mentioned, in relation to the final desired situation for the two parties involved, in the light of the cases of the complete predominance of one of them, the armistice/cease of hostilities between them and the partial achievement of the political goals of the conflict, with political settlement of disputes, at the highest level.