Καινοτομία και στρατηγική αποτελεσματικότητα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως στόχο να προσδιορίσει τα καινοφανή οπλικά συστήματα, αμυντικά και επιθετικά, τα οποία σχεδιάστηκαν και τέθηκαν σε εφαρμογή στο πεδίο της μάχης κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι στρατιωτικές αυτές καινοτομίες θα εξεταστούν ως προς το κατά πόσο εκπλήρωσαν τις προσδοκίες των νεωτεριστών που τις εισήγαγαν. Μέσω της ανάλυσης της σχετικής περιπτωσιολογίας, θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια να μελετηθεί η σχέση του χρονικού σημείου εμφάνισης μιας καινοτομίας με την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα που είχε στο πεδίο της μάχης. Επιπλέον, θα μελετηθεί κατά πόσο η εφαρμογή ενός καινοτόμου όπλου στο τεχνικό επίπεδο, επηρεάζει συνακόλουθα το τακτικό και επιχειρησιακό επίπεδο, την στρατηγική θεάτρου και τέλος την υψηλή στρατηγική ενός κράτους.This thesis aims to identify novel weapons, defensive and offensive ones, which were designed and implemented on the battlefield during the Second World War. These military innovations will be examined as to whether they met the expectations of the innovators who introduced them.Through the analysis of relevant case studies, every effort will be made to study and display how the timing point of the appearance of an innovation is released to the effectiveness and efficiency that had on the battlefield. In addition, further examination will be made as to whether and in what way the application of an innovative weapon on technical level, affects the tactical and operational level, the theater strategy and finally the grand strategy of a state.