Οι συστηματικές επαναπροωθήσεις στα σύνορα της ΕΕ: η ασφαλειοποίηση του μεταναστευτικού και η ανάγκη προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία αναδεικνύει την έννοια, το περιεχόμενο και τον σκοπό της αρχής της απαγόρευσης της επαναπροώθησης μεταναστών και προσφύγων, η οποία διατρέχει υπό διαφορετικά πεδία και προϋποθέσεις εφαρμογής, το Διεθνές Προσφυγικό και το Ανθρωπιστικό Δίκαιο όπως και το Διεθνές Δίκαιο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αποσκοπεί στην ουσιαστική προστασία θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων προσώπων ευρισκόμενων σε διαρκή κίνηση. Παράλληλα, παρουσιάζεται η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών από τις Κυβερνήσεις των Ευρωπαϊκών Κρατών, η οποία, απομακρυνόμενη από τις αρχές της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού, σταδιακά προσανατολίστηκε προς την κατεύθυνση των συστηματικών επαναπροωθήσεων μεταναστών και προσφύγων από τα σύνορά τους, υιοθετώντας το επιχείρημα της προστασίας της εθνικής ασφάλειας και κυριαρχίας και προχωρώντας στην εφαρμογή επαναπροωθήσεων παράτυπων μεταναστών στις χώρες καταγωγής τους ή σε ασφαλείς τρίτες χώρες. Η πρόσφατη υιοθέτηση του νέου Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, εστιάζει στον ενδελεχή έλεγχο των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατ’ επέκταση στον περιορισμό της ανθρώπινης κινητικότητας στα σύνορά της, ενώ την ίδια στιγμή προκρίνεται η ενίσχυση της συνεργασίας με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης.This thesis highlights the concept, the content and the purpose of the principle of non-refoulement of migrants and refugees, which runs through different fields and conditions of application, International Refugee and Humanitarian Law as well as International Human Rights Law and aims at the substantial protection of fundamental human rights of persons in constant movement. At the same time, is presented the management of migration flows by the Governments of European States, which, moving away from the principles of solidarity and humanity, is gradually oriented towards the systematic return of migrants and refugees from their borders, adopting the argument of protecting national security and sovereignty and proceeding to the implementation of return of irregular migrants to their countries of origin or to safe third countries. The recent adoption of the new Pact on Migration and Asylum focuses on the thorough control of the European Union's external borders and, by extension, on the restriction of human mobility at its borders, while at the same time strengthening cooperation with countries of origin and transit is preferred.