Αναπαραγωγή στερεοτύπων-προκαταλήψεων στη συνέντευξη επιλογής προσωπικου

Abstract

Η συνέντευξη επιλογής αποτελεί μια τεχνική ευρείας αποδοχής για την πρόσληψη προσωπικού που χρησιμοποιείται σχεδόν πάντα από τις σύγχρονες επιχειρήσεις. Ωστόσο, ακόμη και οι πιο προσεκτικά σχεδιασμένες συνεντεύξεις μπορούν να επηρεαστούν από το είδος της αλληλεπίδρασης μεταξύ συνεντευκτή και υποψηφίου, την κουλτούρα του οργανισμού και την τεχνογνωσία του συνεντευκτή (Κάντας&Χαντζή, 1991). Η συγκεκριμένη εργασία έχει ως στόχο να διερευνήσει την αναπαραγωγή στερεοτύπων και προκαταλήψεων που προκύπτουν στη διαδικασία της συνέντευξης επιλογής προσωπικού. Προσπαθεί να περιγράψει πώς τα στερεότυπα παρεισφρύουν στην κρίση του συνεντευκτή που αξιολογεί υποψηφίους για μια θέση εργασίας και να συνδέσει τα ευρήματα με θεωρίες της σύγχρονης κοινωνικής ψυχολογίας. Η διερεύνηση στηρίζεται στην ανάλυση περιεχομένου δυο corpus- κειμένων οδηγιών για υποψηφίους-ελληνικό και αγγλικό δείγμα- που συλλέχθηκαν από το διαδίκτυο, τη βιβλιογραφική επισκόπηση και την παρουσίαση μιας μελέτης περίπτωσης, συγκεκριμένης έρευνας, αναφορικά με το σύστημα επιλογής των υποψηφίων στην Ελληνική Αστυνομία. Προκαταλήψεις όπως “ότι είναι όμορφο είναι καλό” –attractiveness/beauty bias- ή “ότι προηγείται ή ξεχωρίζει είναι σημαντικό” –halo/primacy effect- μαζί με τα στερεότυπα του “κοινωνικού φύλου “ –gender bias-φαίνεται να επιδρούν τελικά στην αξιολόγηση των υποψηφίων για μια θέση εργασίας και να δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για την αναπαραγωγή διακρίσεων μέσα από “συνταγές” οδηγιών από και προς, ειδικούς και μη, που συμβάλλουν στην άσκηση ελέγχου των άλλων και υποστηρίζουν το status quo(Fiske 1993). 4