Συνδικαλισμός, πολιτική, ΜΜΕ και διεκδικητικές δράσεις: επενέργειες και αλληλεπιδράσεις εν μέσω ανάπτυξης νέο-φιλελεύθερων μονεταριστικών πρακτικών ενάντια στις κοινωνικές πολιτικές στην Ελλάδα των μνημονίων: η περίπτωση της απεργίας των Χαλυβουργών Ασπροπύργου

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία επιδιώκεται να διερευνηθούν η διάδραση, η σχέση, η όσμωση, η αντίθεση αλλά κυρίως η συγκρουσιακή αντιπαράθεση μεταξύ δύο πόλων, με έμφαση τα εργασιακά δικαιώματα και την απεργία στην Χαλυβουργία Ασπροπύργου. H ανάλυση που ακολουθεί δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα περιεχόμενα πολιτικής, μέσα από ένα πρωτογενές υλικό εννέα μηνών (όσο δηλαδή διήρκησε η απεργία), συνδυάζοντας δύο αφηγήσεις σε μία. Από τη μία μεριά, υφίστανται το Κράτος αλλά και άλλοι θεσμικοί φορείς, όπως τα κόμματα, τα ΜΜΕ και ο επίσημος συνδικαλισμός και από την άλλη μεριά οι απεργοί, η ηγεσία τους και η κοινωνία, ως αποδέκτες των επιδράσεων αυτής της επίσημης πολιτικής. Η επιτυχία του εγχειρήματος προϋποθέτει καταγραφή της δυναμικής αλληλεπίδρασης των δύο πόλων – κατά τις επιταγές της σχεσιακής ανάλυσης, της θεωρητικής αυτής προϋπόθεσης, που στο πόνημα αυτό υιοθετείται. Σύμφωνα με αυτήν, η πραγματικότητα δεν είναι απόρροια κάποιας ουσιώδους οντολογίας των δρώντων, αλλά προκύπτει μέσα από τις σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους.This thesis aims to investigate the interaction, the relationship, the osmosis, opposition but mostly contentious confrontation between two poles, emphasizing labor rights. This analysis places particular emphasis on political contents through a primary material nine months by combining two narratives into one. On the one hand, there are the State and other institutional entities such as political parties, the Media and the official unionism and on the other side of the strikers, their leadership and society, addressed the effects of the official policy. The success of the project involves recording of the dynamic interaction between the two poles - at the dictates of relational analysis, the theory that condition, which in this essay is adopted. According to this, the reality is not the result of a substantial ontology of actors, but comes through the relationships that develop between them.