Ο φθόνος ως άμεση συνέπεια της χομπσιανής φυσικής κατάστασης: ανταγωνισμός και πόλεμος όλων εναντίον όλων: η σύσταση της πολιτείας

Abstract

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται τον φθόνο ως την άμεση συνέπεια της ισότητας στο έργο του Hobbes. Συγκεκριμένα, υποστηρίζουμε ότι ο φθόνος και όχι ο εγωισμός είναι εκείνος που οδηγεί τους ανθρώπους σε μια σκληρή διαμάχη, αυτή του ανταγωνισμού. Ο ανταγωνισμός οδηγεί κατόπιν τους ανθρώπους σε αλληλοσπαραγμό. Ο αλληλοσπαραγμός με τη σειρά του οδηγεί στην περίφημη φυσική κατάσταση από την οποία οι άνθρωποι αποφασίζουν – προκειμένου να συνεχίζουν να ζουν και να προωθήσουν με αποτελεσματικό τρόπο τα συμφέροντά τους – στα πλαίσια μιας πολιτικής πλέον κατάστασης, να μετριάσουν τα πάθη τους (φθόνος) και να υπακούσουν σε νόμους. Ωστόσο, το παιχνίδι ποτέ δεν τελειώνει. Πάντα υπάρχει κάποιος που δεν αφήνει ποτέ κάτω το ξίφος.The present paper discusses envy as the direct consequence of equality in the work of Hobbes. Specifically, we argue that envy and not selfishness is the one which leads people in a cruel rivalry, that of competition. Competition leads people to kill each other. Killing each other leads to the famous natural condition from which people decide - in order to continue living and to promote effectively their interests - within a political community, to moderate their passions (envy) and obey the laws. However, the game never ends. There is always someone who never puts his sword away.