Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η συγκεκριμένη εργασία μελετά και αναλύει την έννοια της περιβαλλοντικής δικαιοσύνης σε συσχέτιση με το χωρικό σχεδιασμό. Η περιβαλλοντική δικαιοσύνη νοείται ως μια κανονιστική έννοια προσανατολισμένη στην πρόληψη και τη μείωση της κοινωνικο-χωρικής συγκέντρωσης των περιβαλλοντικών επιβαρύνσεων που σχετίζονται με την υγεία, καθώς και στην εξασφάλιση της κοινωνικο-χωρικής πρόσβασης στους περιβαλλοντικούς πόρους. Επίσης, αποσκοπεί στην αποφυγή και στην εξάλειψη των περιβαλλοντικών προβλημάτων υγείας, καθώς και στη δημιουργία καλύτερων δυνατών προϋποθέσεων για την υγεία σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον. Ύστερα από τη μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας, η εργασία επικεντρώνεται στον περιβαλλοντικό θόρυβο και στις επιπτώσεις του στην αξία των ακινήτων. Συμπεραίνεται ότι ενώ οι πόλεις συνδέθηκαν ουσιωδώς με την πολιτική αειφορία και την κλιματική αλλαγή, συχνά ο χωροταξικός αλλά και ο πολεοδομικός σχεδιασμός εμπλέκονται σε πολιτικές διαχείρισης της γης που επηρεάζουν αρνητικά τις ήδη περιθωριοποιημένες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Ταυτόχρονα, προκύπτει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι πόλεις χρησιμοποιούν πολιτικές βιωσιμότητας για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους σε σύγκριση με άλλες πόλεις, ως μέρος του εθνικού και διεθνούς ανταγωνισμού που επηρεάζει τις αξίες της γης και των ακινήτων.
Abstract:
This thesis studies and analyzes the concept of environmental justice in relation to spatial planning. Environmental justice is understood as a normative concept aimed at preventing and reducing the socio-spatial concentration of environmental health-related burdens, as well as ensuring socio-spatial access to environmental resources. It also aims to avoid and eliminate environmental health problems and create the best possible health opportunities in a specific environment. After reviewing the relevant literature, the paper focuses on environmental noise and their impact on real estate value. The essay concludes that while cities have been prominently connected with political sustainability and climate change, it is often found -mainly by environmental activists- that spatial and urban planning are often involved in land use policies that negatively affect the already marginalized and vulnerable social groups. The literature review also shows that in some cases, cities use the so-called “sustainability policies” to increase their attractiveness compared to other cities, as part of the global competition between cities, seriously affecting the values of land and housing.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Αστικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης, 2020
