Προβολή στοιχείων εγγραφής Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού 
Μεταπτυχιακές εργασίες
| | | Τίτλος: | | Το μιντιακό φαινόμενο της πανδημίας: μια λακανική προσέγγιση/ίχνευση | | Τίτλος: | | Τhe media phenomenon of the pandemic: a lacanian approach/tracing | | Κύρια Υπευθυνότητα: | | Μεσσάρη, Αναστασία Ι. | | Επιβλέπων: | | Καββαθάς, Διονύσιος | | Θέματα: | | | | Keywords: | | Πανδημία, υποκείμενο, μάζα, γλώσσα, μετουσίωση, Βιοπολιτική
Pandemic, subject, mass, language, sublimation (denaturation), Biopolitics
| | Ημερομηνία Έκδοσης: | | 2021
| | Εκδότης: | | Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών | | Περίληψη: | | Κύριος σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να ιχνηλατήσουμε από ψυχολογικής και φιλοσοφικής επόψεως το φαινόμενο της Πανδημίας που ανεδύθη αιφνιδίως στις αρχές του 2020, και να επιχειρήσουμε να κατανοήσουμε τις πτυχές του. Βεβαίως, το φαινό-μενο βρίσκεται εν εξελίξει και οι συνέπειές του σε επίπεδο ατόμου και κοινωνίας είναι δυσδιάκριτες, αν και μια διεισδυτική επιστημονική ματιά μπορεί να εντοπίσει τις απο-λήξεις του στο ζοφερό (πλανητικό) μέλλον. Με αφετηρία της σκέψης μας ότι το αν-θρώπινο ον εμφωλεύει στον πολιτισμό και αναζητεί την προστασία και την ασφάλεια της μάζας, για να αντιμετωπίσει το Πραγματικό που απειλητικώς εισέβαλε στον εδε-μικό τεχνομιντιακό του κόσμο, σε αυτή την κατασκευασμένη τεχνηέντως εδώ και δε-καετίες ουτοπία, ανατέμνουμε την έννοια του υποκειμένου, κυρίως από λακανικής α-πόψεως. Διερευνούμε, επίσης, την ενόρμηση θανάτου ως μια παραμόνιμη συνιστώσα της ψυχικής πραγματικότητας του ανθρώπου, ενώ αναλύουμε σημασιολογικά την φο-βική κλίμακα την οποία διέρχεται το υποκείμενο στο καθεστώς της πανδημίας. Πέραν των επιπτώσεων της πανδημίας στο ατομικό επίπεδο, εξετάζουμε το πολιτικό-κοινωνικό περιβάλλον (δημόσιος και ιδιωτικός χώρος) μέσα στο οποίο το υποκείμενο βιώνει έστω και διαμεσολαβημένα από τα ΜΜΕ τη νέα πραγματικότητα. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη νέα σωματική υλικότητα του υποκειμένου, το ανεπαρκές βιολο-γικό σώμα σε σχέση με τη φαντασιακή, εικονική αφηρημένη σωματική του ολότητα, και το πώς αυτή αναδύεται στις καινοφανείς συνθήκες. Μακροσκελής αναφορά γίνεται στην γλώσσα, όπως αυτή χρησιμοποιείται από τα ΜΜΕ, την επιστήμη, την θρησκεία, προκειμένου να μεταφέρει το φαινόμενο της Πανδημίας, ενώ διερευνάται εάν μπορεί η γλώσσα να αποτελέσει όχημα φοβικών συναισθημάτων ή να στρεβλώσει το Πραγ-ματικό, αποτελώντας ερεισίνωτο της Βιοπολιτικής και της Βιοεξουσίας, έννοιες που αναλύουμε στο τελευταίο κεφάλαιο. Αισιόδοξη είναι η προοπτική των μετουσιωτικών μηχανισμών (χιούμορ, τέχνη) που διαθέτει ο άνθρωπος σε ακραίες καταστάσεις, όταν εμφιλοχωρεί το εφιαλτικό Πραγματικό στην καθημερινότητά του, αναζητώντας το σύνθωμα που θα κρατήσει σε ισορροπία το Φαντασιακό, το Συμβολικό και το Πραγ-ματικό που συνιστούν την ψυχική του πραγματικότητα. | | Abstract: | | The main purpose of this paper is to trace from a psychological and philosophical point of view the phenomenon of the Pandemic that suddenly emerged in early 2020, and to try to understand its aspects. Of course, the phenomenon is ongoing and its conse-quences at the level of the individual and society are indistinguishable, although a penetrating scientific look can trace its ends to the bleak (planetary) future. Starting from the thought that the human being nestles in civilization and seeks the protection and security of the masses, in order to face the Real that has threateningly invaded its edemonic artificial world, in this artificially constructed utopia for decades, we dissect its meaning subject, mainly from a Lacanian point of view. We also investigate the drive of death as a permanent component of human psychic reality, while semantically analyzing the phobic scale that the subject goes through in the pandemic regime. In addition to the effects of the pandemic at the individual level, we examine the socio-political environment (public and private space) in which the subject experiences the new reality, even through the media. Particular reference is made to the new bodily materiality of the subject, the inadequate biological body in relation to his imaginary, virtual abstract bodily whole, and how it emerges in the new conditions. Extensive reference is made to language, as it is used by the media, science, religion, in order to convey the phenomenon of the Pandemic, while it is investigated whether language can be a vehicle of phobic emotions or distort the Real, being the backbone of Biopoli-tics and Bio-power, concepts that we analyze in the last chapter. Optimistic is the per-spective of the denaturing(sublimation) mechanisms (humor, art) that man has in ex-treme situations, when he engages the nightmarish Real in his daily life, looking for the synthome that will keep in balance the Imaginary, the Symbolic and the Real that constitute his reality. | | Περιγραφή: | | Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, ΠΜΣ, κατεύθυνση Επικοινωνία και Ρητορική των Μέσων, 2021 | | Περιγραφή: | | Βιβλιογραφία: σ. 164-174 | | | | | |
