Νεοφιλελευθερισμός και νέα αριστερά έναντι της παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων : ο κοινωνικός αποκλεισμός ως ιδεολογία και πρακτική συντήρησης των ανισοτήτων
Κύρια Υπευθυνότητα:
Περράκης, Κωνσταντίνος
Επιβλέπων:
Παπαρίζος, Αντώνης
Θέματα:
Νεοφιλελευθερισμός Αριστερά (Πολιτική επιστήμη)
Keywords:
Νέα Αριστερά, Σοσιαλδημοκρατία, Μεταφορντισμός, κοινωνικός αποκλεισμός
Ημερομηνία Έκδοσης:
2000
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση και αξιολόγηση των βασικών θέσεων και πολιτικών επιλογών του Νεοφιλελευθερισμού και της Νέας Αριστερός για την οικονομία, την κοινωνία, τον πολιτισμό” και την επικοινωνία υπό τις νέες συνθήκες που διαμορφώνουν ο μεταβιομηχανικός καπιταλισμός, η πολύπλευρη παγκοσμιοποίηση και η - κατά ορισμένους - παγίωση μιας Νέας ηγεμονικής Τάξης πραγμάτων.Αυτός ο διάλογος των δύο κυρίαρχων παραδειγμάτων θεώρησης και πράξης, όπως αυτά έχουν μετεξελιχθεί στο σύγχρονο κόσμο, ενεργοποιεί τις παρακάτω δυνατότητες:1.Το φωτισμό της ουσιαστικής γειτνίασης των επιλογών της Νέας Δεξιάς και Αριστερός έναντι των νέων προκλήσεων. Διαφαίνεται δηλαδή τόσο η αποδοχή και από τους δύο πόλους, της κυρίαρχης οικονομικής λογικής και του νέου παραγωγικού μοντέλου (μεταφορντισμός) όσο και η αξιολόγηση της παγκοσμιοποίησης ως θετικού αναπόφευκτου.2.0 κοινωνικός αποκλεισμός ως φιλοσοφία και πρακτική, θεωρείται γνήσιο τέκνο της σύγχρονης Αριστερής - σοσιαλδημοκρατικής οπτικής και προσεγγίζεται όχι ως μέσο μείωσης της περιθωριοποίησης και άμβλυνσης των ανισοτήτων, αλλά ως άρμα διατήρησής τους. Η υποβάθμιση της προνοιακής πολιτικής στο επίπεδο εφαρμογής προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης, στηρίζουν πρόσθετα την προαναφερόμενη άποψη.3. Η διαπιστωμένη συγγένεια των δύο κυρίαρχων οπτικών στο επίπεδο των αξιών αλλά και των κυβερνητικών παρεμβάσεων, που χαρακτηρίζονται από αναπόδεικτους δογματισμούς που υποθάλπουν τη συντήρηση δραματικών ανισοτήτων, ωθεί στη διατύπωση αφετηριακών υποθέσεων περί της δημιουργίας και λειτουργίας μιας ουσιαστικότερης Αριστεράς.Από όσα προαναφέρθηκαν, προκύπτει η αναμφισβήτητη διαφωνία μου τόσο με τις αφετηριακές αρχές των δύο κυρίαρχων θεωρήσεων, όσο και με την πολιτική εφαρμογή τους; όπωςαϋτή εκφράζεται από το Νεοφιλελευθερισμό αλλά και τη Σοσιαλδημοκρατία ενώ επιπρόσθετα ιδιαίτερη αξία δίνεται στην αντίθεση μου με τον κοινωνικό αποκλεισμό ως θεωρητικής και πρακτικής επιλογής καταπολέμησης των ανισοτήτων.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ "Κοινωνικός Αποκλεισμός και Μειονότητες, 2000
