Με αφορμή την πρόσφατη εφαρμογή ψυχοχειρουργικής επέμβασης για τη «θεραπεία» δύο νεαρών ασθενών από την εξάρτησή τους από χημικές ουσίες, γίνεται ευρύς σχολιασμός της ψυχοχειρουργικής ως μεθόδου θεραπείας της ψυχικής νόσου αλλά και ως ιδεολογίας, που προσφέρεται για τον έλεγχο καταστάσεων, οι οποίες παρεκλίνουν από μία κρατούσα θεώρηση σχετικά με την ψυχική υγεία, στην συγκεκριμένη στιγμή της κοινωνίας μας. Τονίζεται τέλος, η επείγουσα ανάγκη μελέτης και κοινής αποδοχής από όλα τα επαγγέλματα που ασχολούνται με τη ψυχική υγεία και νόσο, ενός δεοντολογικού κώδικα.
