Η Ρωσική Υψηλή Στρατηγική κατά τη περίοδο της προεδρίας του Βλαδίμηρου Πούτιν
Τίτλος:
Russian Grand Strategy during the presidency of Vladimir Putin
Κύρια Υπευθυνότητα:
Αντωνίου, Μαρία Λ.
Επιβλέπων:
Υφαντής, Κώστας
Θέματα:
Keywords:
Μεταψυχροπολεμικό στρατηγικό περιβάλλον, Βλαδίμηρος Πούτιν, στόχοι, γεωπολιτικές προτεραιότητες, ισχύς Post cold-war strategic environment, Vladimir Putin, goals, geopolitical priorities, power
Ημερομηνία Έκδοσης:
2021
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η υψηλή στρατηγική αποτελεί τη «θεωρία ενός κράτους για το πώς να μεγιστοποιήσει την ασφάλεια του» (Platias and Koliopoulos, 2009: 14). Επρόκειτο, κατά αυτό τον τρόπο, για τη φόρμουλα της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας, για την εξυπηρέτηση των βασικών εθνικών συμφερόντων. Τα τελευταία καθορίζονται επίσης, από τις αναδυόμενες ευκαιρίες και απειλές, που πηγάζουν από το εκάστοτε «στρατηγικό» περιβάλλον. Το σύνολο των ευκαιριών και απειλών στα πλαίσια του μεταψυχροπολεμικού στρατηγικού περιβάλλοντος, αποτέλεσε τη βάση της ρωσικής φόρμουλας που διαμορφώθηκε στα πλαίσια της προεδρίας του Βλαδίμηρου Πούτιν. Ειδικότερα, η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ανέδειξε την ανάγκη της ανοικοδόμησης της κρατικής κυριαρχίας στο εγχώριο και στο διεθνές περιβάλλον. Η κρατική ανασυγκρότηση των πρώτων ετών (2000-2012), καθώς και ο αυταρχικός τρόπος διακυβέρνησης υπήρξαν απαραίτητα, αφενός για την αντιμετώπιση των εγχώριων προκλήσεων, και αφετέρου για την επίλυση των διεθνών και περιφερειακών απειλών, μέσω της αναβάθμισης του διεθνούς και περιφερειακού ρόλου της χώρας. Για την ενίσχυση του εν λόγω ρόλου, η ρωσική φόρμουλα συμπεριέλαβε επίσης, τους στόχους εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, καθώς και τις γεωπολιτικές προτεραιότητες, καλύπτοντας τέσσερις βασικές περιοχές: το εγγύς εξωτερικό, τη Δύση, την Ασία και τη Μέση Ανατολή. Οι συγκεκριμένες περιοχές, αντικατοπτρίζουν τους στόχους της ρωσικής ηγεσίας, για την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων και την αντιμετώπιση των απειλών. Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό συστατικό της ανωτέρω φόρμουλας, αποτέλεσε η αξιοποίηση των εργαλείων της «σκληρής» και «ήπιας» ισχύος. Η ισχύς αποτέλεσε βασικό μέσο για την υποστήριξη των ανωτέρω, αντανακλώντας συγχρόνως τις επιπτώσεις και τους περιορισμούς, που ενέχει η τυχόν ανεπάρκεια της η οποία στη περίπτωση της Ρωσίας αντικατοπτρίζεται στην αδύναμη εγχώρια οικονομική ανάπτυξη. Η τελευταία, αποτελεί σημαίνον ανάχωμα, τόσο στην επίτευξη των προαναφερθέντων στόχων, όσο και στη μεγιστοποίηση της ισχύος που αποτελεί επίσης βασικό ζητούμενο στα πλαίσια του σύγχρονου διεθνούς περιβάλλοντος.
Abstract:
The grand strategy is “the theory of a state on how to maximize its safety” (Platias and Koliopoulos, 2009: 14). In this way, grand strategy is the formula of every political leadership to serve basic national interests. The latter, are also defined by emerging opportunities and threats, which stem from the “strategic” environment. The number of opportunities and threats in the post cold-war strategic environment formed the basis of the Russian formula during the presidency of Vladimir Putin. In particular, the collapse of the Soviet Union highlighted the need of the reconstruction of state sovereign in the domestic and international environment. The state reconstruction during the first years (2000-2012), as well as the authoritarian governance was necessary, on the one hand to tackle domestic challenges, and on the other to deal with international and regional threats, through the upgrading of the international and regional role of the state. In order to strengthen that role, the Russian formula also included foreign policy and security goals, as well as geopolitical priorities, covering four basic areas: the near abroad, the West, the Asia and the Middle East. These areas reflect the objectives of the Russian leadership to serve the national interests and resolve the threats. Last but equally important component of the above formula, was the use of tools of “hard” and “soft” power. Power, was the key instrument reflecting simultaneously the impacts and restrictions, involving any inadequacy of power, which in the case of Russia is reflected in its pure domestic economic development. The latter, is a major obstacle, both in achieving the above mentioned goals and to maximize the power which is also a key issue in the modern international environment.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές, 2021
