Στη θεραπεία ορισμένων ασθενών, που είχαν εγκαταλειφθεί σε μια περίοδο της ανάπτυξής τους από τους γονείς τους, συναντούμε τις εκδηλώσεις μιας μαζοχιστικής αυτοεγκατάλειψης μπροστά στην απειλή του επανατραυματισμού. Πρόκειται για μια σύνθετη αμυντική κίνηση επανατοποθέτησης των απειλούμενων ορίων του εαυτού, και αποκατάστασης της εικόνας του σώματος. Ως εγκατάλειψη νοείται εδώ η ψυχική κατάσταση του παιδιού που δεν έχει στη διάθεσή του ένα σταθερό εξωτερικό αντικείμενο που το επενδύει λιβιδινικά.
