Στο κείμενο που ακολουθεί επι- χειρείχαι μια πρώτη όιερεύνηση του ρόλου που διαδραματίζουν τα νέα αναλυτικά προγράμματα του δημοτικού σχολείου στη διδακτική πράξη. Τα αναλυτικά αυτά προγράμματα, που τέθηκαν σε ισχύ σταδιακά από το 1982, προέβλεπαν ορισμένες σημαντικές καινοτομίες: (α) νέες προϋποθέσεις και προσδοκίες όσον αφορά τους στόχους των σχολικών μαθημάτων και, ιδιαιτέρως, του μαθήματος της μητρικής γλώσσας· (β) σαφείς προδιαγραφές τόσο του περιεχομένου όσο -το σημαντικότερο- και του τρόπου διδακτικής πραγμάτωσης των περιεχομένων της σχολικής γνώσης, μέσω της εκ των προτέ- ρων ρύθμισης των «γεγονότων» της διδασκαλίας· καινοτομία που εισάγεται στην ελληνική εκπαίδευση με τα πολυσυζητημένα Βιβλία τον όασκάλον, συνοδευτικά των βιβλίων των μαθητών. Είναι εύλογο, λοιπόν, ότι στην καθημερινή διδακτική πράξη ενεργοποιείται στο εξής ένα επι- κοινωνιακό πρότυπο το οποίο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, απηχεί τις προγραμματικές εξαγγελίες των αναλυτικών προγραμμάτων.
Βιβλιογραφική Παραπομπή:
Σύγχρονα θέματα: τριμηνιαία έκδοση επιστημονικού προβληματισμού και παιδείας (48), 122-127. (1992)
