Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει την προσαρμογή του ελληνικού δημόσιου συστήματος υγείας στις προσφυγικές/μεταναστευτικές ροές. Μελετά την πρόσβαση προσφύγων/μεταναστών σε δημόσιες υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, μέσα από την εξέλιξη του ελληνικού θεσμικού πλαισίου πριν και μετά την προσφυγική κρίση του 2015. Αναλύει τα μέτρα που υιοθετήθηκαν για την αντιμετώπιση των προκλήσεων στην πρόσβαση προσφύγων/μεταναστών στην υγεία που έθεσαν τόσο η έκτακτη υγειονομική συνθήκη της πανδημίας COVID-19, όσο και το περιβάλλον μακρόχρονης οικονομικής ύφεσης στο οποίο ήδη βρισκόταν η χώρα. Η εργασία περιγράφει επίσης την εκχώρηση αρμοδιοτήτων από την πολιτεία στις ΜΚΟ για την παροχή δημόσιων υπηρεσιών υγείας σε πρόσφυγες και μετανάστες, αναγνωρίζοντας τον υποστηρικτικό τους ρόλο. Εξετάζει τον θεσμό του διαπολιτισμικού διαμεσολαβητή, εντοπίζοντας την αναδυόμενη ανάγκη για την άρση πολιτισμικών και εννοιολογικών εμποδίων στην επικοινωνία μεταξύ προσφύγων/μεταναστών και υγειονομικού προσωπικού. Η εργασία ολοκληρώνεται με μία απεικόνιση των προσερχόμενων περιστατικών προσφύγων/μεταναστών στο δημόσιο σύστημα υγείας μέσω της μελέτης που διεξήχθη για τα έτη 2016-2021, αναλύοντας δεδομένα από 241 δημόσιες υγειονομικές δομές της χώρας.
Abstract:
This dissertation examines the adaptation of the Greek public health system to refugee/migration flows. The access of refugees/immigrants to public health services is studied through the evolution of the Greek legal framework before and after the so-called refugee crisis of 2015. At the same time, this paper analyses the measures adopted to address the challenges regarding the access of refugees/immigrants to healthcare services, as posed by both the emergency health condition of the COVID-19 pandemic and the environment of long-term economic recession in the country. In addition, it describes the delegation of responsibilities from the state to NGOs for the provision of public health services to refugees and migrants, recognizing their supportive role. The institution of intercultural mediator is examined, identifying the emerging need to remove cultural/conceptual barriers to the communication between refugees/immigrants and health personnel. The dissertation concludes with a presentation of the incoming cases of refugees/immigrants to the public health system through a 2016-2021 study, receiving and analyzing data from 241 public health facilities of the country.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διοικητική Επιστήμη και Δημόσιο Μάνατζμεντ, 2022
