Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

View record information

Department of Political Science and History  

Postgraduate Theses  

 
Τίτλος:Η κριτική του νεαρού Marx στην πολιτική φιλοσοφία του Hegel: κράτος και κοινωνία
Τίτλος:Young Marx's Critique of Hegel's political philosophy: the state and civil society
Κύρια Υπευθυνότητα:Αντωνίου, Γεώργιος Π.
Επιβλέπων:Φαράκλας, Γιώργος, 1962-
Θέματα:
Keywords:Μαρξ, Χέγκελ, αλλοτρίωση, κοινωνία ιδιωτών-πολιτών, νεωτερικό Κράτος, συνταγματική μοναρχία, γραφειοκρατία, νομοκατεστημένες τάξεις, ατομική ιδιοκτησία, αληθινή δημοκρατία, κομμουνική ουσία του ανθρώπου, συγκεκριμένο καθολικό
Marx, Hegel, alienation, civil society, modern State, constitutional monarchy, bureaucracy, Estates, private property, true democracy, human's communal essence, concrete universal
Ημερομηνία Έκδοσης:2024
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:Στην αντίληψη του Marx η παρηκμασμένη κατάσταση της Γερμανίας και το σαπισμένο Πρωσικό Κράτος προσωποποιούνται στην ανώτερη θεωρητική τους έκφραση και μορφή στην θεωρησιακή φιλοσοφία και κρατική επιστήμη του Hegel η οποία υποκατέστησε την θρησκεία και μετατράπηκε σε νέα πολιτική θεολογία και μεταφυσική. Αυτή δεν αποτελεί με την σειρά της παρά την απεικόνιση και το κλειδί για την κατανόηση της γενικευμένης αλλοτρίωσης και του αδάμαστου ανταγωνισμού που συνιστούν καταστατική συνθήκη της νεωτερικότητας και της κοινωνίας των ιδιωτών-πολιτών, και επιφέρουν την αυτονόμηση του νεωτερικού κράτους εν γένει από την κοινωνία των ιδιωτών-πολιτών, ως ιστορικά αναγκαίου αποτελέσματος της. Ο διαχωρισμός κοινωνίας ιδιωτών-πολιτών και πολιτικού Κράτους δεν μπορεί να αρθεί ενόσω το τελευταίο υπερίπταται ως εξωτερική της αναγκαιότητα και ο λαός δεν αναγνωρίζεται ως το πραγματικό υποκείμενο στις διαφορετικές και επι μέρους εμπειρικές σφαίρες της ύπαρξης του. Αντίστοιχα, ο διαχωρισμός αυτός δεν μπορεί να αρθεί με το χωρίς πραγματικό περιεχόμενο πολίτευμα της συνταγματικής μοναρχίας και την υπερβατική κυριαρχία του μονάρχη, όπως ούτε με την γραφειοκρατία, η οποία ως ενσάρκωση του φορμαλισμού του πολιτικού Κράτους παίζει τον ρόλο της αναπαραγωγής του μερικού εγωιστικού του συμφέροντος, και από την φύση της υπηρετεί την διατήρηση της αλλοτριωμένης συνθήκης από την οποία αναδύεται ο εν λόγω διαχωρισμός. Η συνέλευση των νομοκατεστημένων τάξεων με την σειρά της δεν μπορεί να λύσει αυτή την αντίθεση, ως εκ τούτου ούτε το πολιτικό-πολιτειακό πρόβλημα, και με την αγροτική «τάξη» και τον θεσμό των πρωτοτοκίων αποκαλύπτεται το κρυμμένο μυστικό της αλλοτρίωσης, η ατομική ιδιοκτησία, με το νεωτερικό κράτος να αποδεικνύεται τελικά η έκφραση και η αντιπροσώπευση της. Για τον Marx η έλευση της αληθινής δημοκρατίας είναι η πραγματική λύση του πολιτικού και πολιτειακού ζητήματος όπως και της αυτοαλλοτριωμένης κομμουνι(στι)κής ουσίας του ανθρώπου διότι μόνο με ολόκληρο τον πραγματικό λαό και τις πραγματοποιημένες και ενοποιημένες ενικές ουσιακές του σφαίρες μπορεί να παραχθεί το πραγματικό και συγκεκριμένο καθολικό/όλον. Η αληθινή δημοκρατία μπορεί να πραγματωθεί τελικά με την ριζική επανάσταση του προλεταριάτου σε συνδυασμό με την κατάκτηση του γενικού εκλογικού δικαιώματος που θα επιταχύνει και θα κάνει πράξη την άρση του διαχωρισμού διαλύοντας ταυτόχρονα πολιτικό Κράτος και κοινωνία των ιδιωτών-πολιτών μαζί με την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας.
Abstract:In Marx's view the decadent condition of Germany and the rotten Prussian State are personified in their highest theoretical expression and form in Hegel's speculative philosophy and state science which replaced religion and turned into a new political theology and metaphysics. This, in its turn, is nothing but the illustration and the key to understanding the generalized alienation and indomitable antagonism that comprise the constitutive condition of modernity and the civil society. Alienation and antagonism bring about in general the autonomization of the modern state from civil society, as its historically necessary result. The separation of civil society and political State cannot be sublated as long as the latter is overridden as its external necessity and the people are not recognized as the real subject in the different and particular empirical spheres of their existence. Correspondingly, this separation cannot be sublated with the constitutional monarchy which has no real content and the transcendental sovereignty of the monarch, nor with the bureaucracy, which, as the incarnation of political State\'s formalism, plays the role of reproducing its partial selfish interest, and by its very nature serves to maintain the alienated condition from which the separation in question emerges. The Estates in their turn cannot solve this opposition, therefore neither can the political-constitutional problem, and with the agricultural class and the institution of the primogeniture, the private property is revealed as the hidden secret of alienation, with the modern state ultimately proving to be its expression and representation. For Marx the coming of true democracy is the real solution of the political and constitutional question as well as of the self-alienated communal essence of man because the actual and concrete universal/whole can be produced only with the actual whole people and their actualized and unified singular substantive spheres. True democracy can finally be actualized by the radical revolution of the proletariat in combination with the conquest of universal suffrage which will accelerate and achieve the sublation of the separation by simultaneously dissolving the political State and civil society together with the abolition of private property.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Πολιτική Επιστήμη, 2024
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 83-86
 
 
Archives to this Item
Archive Type
11PMS_AntoniouGe_1121M027.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Library - Information Services, Panteion University