Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η συρρίκνωση του κράτους και της ισχύος των θεσμών κοινωνικού κράτους αντικατοπτρίζουν τις συνθήκες της σύγχρονης πραγματικότητας. Η κρίση νομιμοποίησης αποτέλεσε το μεταίχμιο μεταξύ της περιόδου του κεϋνσιανού κράτους και της περιόδου του νεοφιλελεύθερου κράτους, θέτοντας τα θεμέλια για την θεσμική αποδυνάμωση, την εμπορευματοποίηση αγαθών και υπηρεσιών, την εκθεμελίωση της ιδιότητας του πολίτη και την χάραξη της πολιτικής βάσει ιδιωτικών συμφερόντων. Το γιατρικό σε αυτή την κρίση είναι ο νεοφιλελευθερισμός. Στο πλαίσιο αυτό, αναθεωρούνται τα όρια μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όπου ο ρόλος του κράτους, πλέον, υποβαθμίζεται σε επίπεδο άσκησης εξουσίας, θεσμικής ισχύος και πολιτικού ελέγχου, αναγνωρίζοντας την σπουδαιότητα του ιδιωτικού τομέα στην διεκδίκηση εκπροσώπησης του δημόσιου συμφέροντος με ιδιωτικές προτεραιότητες. Η εκχώρηση αρμοδιοτήτων του κράτους στον ιδιωτικό τομέα, μέσω φορέων διακυβέρνησης και συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού, πρωταγωνιστεί στην περίοδο του νεοφιλελευθερισμού, γεγονός το οποίο αναδεικνύει μία θεσμική υβριδικότητα και καθιστά τα όρια της σχέσης δημόσιου-ιδιωτικού ασαφή. Μέσω της μετάβασης των εξουσιών από το κράτος στην αυτοδιοίκηση, αναδεικνύεται η υποχώρηση του κράτους. Στην διαδικασία μετακύλισης των αρμοδιοτήτων και των εξουσιών από το κράτος στους θεσμούς αυτοδιοίκησης, πρόκειται να κριθεί σημαντικός ο ρόλος της αποκέντρωσης και να διαπιστωθεί το κενό μεταξύ ρητορικής και πραγματικότητας. Το επιχείρημα της παρούσας διπλωματικής εργασίας διατυπώνεται στην αναλογία της εισχώρησης του ιδιωτικού τομέα στην δημόσια σφαίρα με την μεταφορά αρμοδιοτήτων από το κέντρο στην περιφέρεια. Η προσπάθεια ανάδειξης αυτής της αναλογίας συνιστά τη βάση στην οποία κατοχυρώνεται η απίσχναση του κράτους.
Abstract:
The shrinking state and the power of welfare state institutions reflect the conditions of modern reality. The legitimation crisis was on the threshold of Keynesian period and neoliberal period, laying the foundations for institutional weakening, the commodification of goods and services, the disintegration of citizenship and the policy making based on private interests. The cure for this crisis is neoliberalism. In this context, the limits between public and private sectors are revised, where the role of the state is degraded in terms of assertion of authority, institutional power and political control, recognizing the importance of the private sector in representing the public interest with private priorities. The transfer of state responsibilities to the private sector, through governing bodies and public-private partnerships, has played a leading role in the period of neoliberalism, which characterizes institutions as hybrid and makes the boundaries of the public-private relationship blurred. Through the transition of powers from the state to local authorities, the retreat of the state is highlighted. In the process of transferring responsibilities and authorities from the state to the institutions of municipalities and administrative districts, the role of devolution will be considered important and the gap between rhetoric and reality will be identified. The argument of this thesis is formulated in the proportion of the intervention of the private sector in the public sphere with the transfer of responsibilities from the center to the periphery. The attempt to highlight this ratio is the basis on which the state is weakened.
