Εγκληματοποίηση των πληθυσμιακών μετακινήσεων στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: η εφαρμογή του κανονισμού «Δουβλίνο II» στην περίπτωση της Ελλάδας
Τίτλος:
Criminalization of the population transfers in the European Union policies and the protection of human rights for these transferring populations, with special reference to the implementation of the “Dublin II” regulation in connection with Greece
Κύρια Υπευθυνότητα:
Κατάκη, Χριστίνα Γ.
Επιβλέπων:
Νικολόπουλος, Γιώργος Π.
Θέματα:
Μεταναστευτικό δίκαιο -- Ευρωπαϊκή Ένωση, Χώρες της Ευρωπαϊκή Ένωση, Χώρες της -- Μεταναστευτική πολιτική Μετανάστες -- Πολιτισμική αφομοίωση -- Ελλάδα Immigrants -- Cultural assimilation --Greece European Union countries -- Emigration and immigration -- Government policy
Keywords:
Εγκληματοποίηση, πληθυσμιακές μετακινήσεις, αποκλεισμός, ευρωπαϊκή ιθαγένεια, χώρος Σένγκεν, μετανάστες, Κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ Criminalization, population transfers, exclusio, European citizenship, Schengen, refugees, Dublin (II) Regulation
Ημερομηνία Έκδοσης:
2015
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Αντικείμενο μελέτης της παρούσας εργασίας είναι η εγκληματοποίηση των πληθυσμιακών μετακινήσεων στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων των μετακινούμενων πληθυσμών, με ειδικότερη αναφορά στην εφαρμογή του κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙ» σε σχέση με την Ελλάδα. Η εργασία κινείται πάνω σε δύο θεματικούς άξονες, καθένας εκ των οποίων διαιρείται σε υποενότητες και ολοκληρώνεται με το γενικό συμπέρασμα που αποτελεί και το τρίτο μέρος της. Στον πρώτο θεματικό άξονα γίνεται μία προσπάθεια εννοιολογικής προσέγγισης των όρων που απαρτίζουν την εργασία, προκειμένου να γίνει μία θεωρητικά τεκμηριωμένη εισαγωγή στο κυρίως θέμα. Δίνεται έμφαση στην έννοια της διεθνοποίησης της αντεγκληματικής πολιτικής, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των μετακινήσεων του πληθυσμού ως ένα ιδιαίτερο κοινωνικό φαινόμενο. Στην εξέλιξη της εργασίας μας αναλύεται το θεσμικό πλαίσιο της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που οδήγησε στη δημιουργία της έννοιας του «Ευρωπαίου Πολίτη» (άρθρο 20 επ. ΣΛΕΕ) και ειδικότερα στην άρση των εσωτερικών συνοριακών ελέγχων μέσω της προοδευτικής εγκαθίδρυσης του «Χώρου Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης». Γίνεται μία σύντομη αναφορά στο «χώρο Σένγκεν» και στις έννοιες της ένταξης και του αποκλεισμού, ως βασικών συντελεστών στη διαδικασία εγκληματοποίησης των μετακινούμενων πληθυσμών από τρίτες χώρες. Κατόπιν γίνεται ανάλυση του τρόπου αντιμετώπισης της εισόδου των παράνομων μεταναστών από τη νομοθεσία των κρατών- μελών της ΕΕ, τα οποία χρησιμοποιούν το ποινικό δίκαιο ως εργαλείο διαχείρισης των μεταναστευτικών κυμάτων, με αποτέλεσμα την εγκληματοποίησή τους, καθώς δημιουργείται η πεποίθηση ότι οι μετανάστες από τρίτες χώρες είναι παράνομοι, απλώς και μόνο επειδή εισέρχονται εντός της ΕΕ. O δεύτερος θεματικός άξονας αφορά στο θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης των πληθυσμιακών μετακινήσεων από τρίτες χώρες, όπως αυτό ορίζεται στον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ, καθώς και στην ανάδειξη των ενδοκοινοτικών αντιπαραθέσεων ανάμεσα στα κράτη- μελή «πρώτης υποδοχής» και «τελικού προορισμού». Γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην Ελλάδα, η οποία ως χώρα με εξωτερικά σύνορα της ΕΕ αντιμετωπίζει και το μεγαλύτερο πρόβλημα διαχείρισης της ανεξέλεγκτης εισροής μεταναστών. Ασκείται κριτική στον τρόπο που εφαρμόζεται ο Κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙ» και παρατίθενται αποφάσεις του ΕΔΔΑ και του ΔΕΕ, οι οποίες εντοπίζουν την προβληματική εφαρμογή του και προσπαθούν να διορθώσουν κάποια από τα κακώς κείμενα μέσω της νομολογίας τους. Τέλος, γίνεται και μία σύντομη αναφορά στον Κανονισμό «Δουβλίνο ΙΙΙ», ο όποιος προσπαθεί να βελτιώσει τα προβληματικά σημεία του προηγούμενου Κανονισμού, συμμορφούμενος με τις αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων.
Abstract:
The subject of research for the present study is the criminalization of the population transfers in the European Union policies and the protection of human rights for these transferring populations, with special reference to the implementation of the “Dublin II” regulation in connection with Greece. This study focuses on two thematic issues, each one of them being divided in sub-units and brought to completion under an overall conclusion, which also composes the third part of the study. In the first thematic issue there has been an effort for the semantic approach of the terms that constitute this study, in order to provide a theoretically documented introduction for the main subject. There has been an emphasis on the term of internationalization of an anti-criminal policy for human rights as well as for e population transfers as a social phenomenon of particular interest. As our study progresses, it analyzes the institutional context of the European Integration process that has led to the formation of the term of “European Citizen” and particularly to the removal of internal border checks through the progressive establishment of the “Place of Freedom, Security and Justice”. There is a short reference to the “Schengen space” and the terms of inclusio and exclusio, as essential factors in the criminalization procedure of populations transferring from third countries. Next to that, there is an analysis of the ways the legislation of the EU member-states deals with illegal refugees entering EU countries. The EU member-states use the criminal law as a tool for handing the population transfers, resulting in their criminalization, as a conviction is created that third country refugees are illegal just because they enter the EU. The second thematic issue refers to the institutional context of controlling the population transfers from third countries, as this is defined in the Dublin II Regulation, as well as to the appointment of inter-union contradictions between member-states of “final destination”. There is a special reference to Greece being a European Country with external borders and, as such, facing uncontrollable incoming of refugees. The manner, in which the “Dubblin II” Regulation is being implemented, is criticised by ECHR and Court of Justice of the EU decisions, which pin-point the Regulation’s doubtful implementation and try to restore parts of the problem through their jurisprudence. Finally, there is also a short reference to the “Dublin III” Regulation which tries to improve the problematic issues of the former Regulation, abiding by the decisions of the European Courts of Justice.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ “Η Σύγχρονη Εγκληματικότητα και η Αντιμετώπισή της”, 2015
