Σχέσεις κρητικών οθωμανών πριν τις επαναστάσεις : εξεταζόμενη περίοδος: 1645-1770
Τίτλος:
Relations Crete Ottoman before uprisings : tested period: 1645-1770
Κύρια Υπευθυνότητα:
Αικατερινίδη, Νεκταρία-Ευανθία, Ι.
Επιβλέπων:
Μελετιάδης, Χάρης Ν., 1957-
Θέματα:
Κρήτη -- Ιστορία -- Τουρκοκρατία, 1669-1898 Crete (Greece) -- History -- Turkish rule, 1669-1898
Keywords:
κοινωνικές σχέσεις, Κρήτη, Οθωμανική αυτοκρατορία social relations, Crete, Ottoman Empire
Ημερομηνία Έκδοσης:
2013
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Το παρόν πόνημα αποτελεί μια προσπάθεια διερεύνησης των σχέσεων ανάμεσα σε Κρητικούς και Τούρκους ,ξεκινώντας από την περίοδο οριστικής κατάληψης του νησιού από τους τελευταίους, το έτος 1669 (κατάληψη του Χάνδακα, το σημερινό Ηράκλειο) μέχρι το 1770, όπου στα πλαίσια των «ορλωφικών» λαμβάνει χώρα η επανάσταση του Δασκαλογιάννη. Αφορμή γι’ αυτή την εργασία στάθηκε το βιβλίο της αμερικανίδας συγγραφέως Molly Green, «Κρήτη, ένας κοινός κόσμος: Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι στη Μεσόγειο των Πρώιμων Νεότερων Χρόνων», στο οποίο αντικείμενο επεξεργασίας αποτελούν τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν, από το τέλος του 16ου αιώνα (τις τελευταίες 10ετίες της ενετικής παρουσίας στο νησί) μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα (το 1715, έτος κατά το οποίο εξαλείφονται τα τελευταία διοικητικά «απομεινάρια» της Βενετικής παρουσίας.). Κύριος στόχος της συγγραφέως είναι να προκαλέσει στους αναγνώστες προβληματισμό, για, το κατά πόσον η Οθωμανική παρουσία στην Κρήτη ήταν μια αφόρητα καταπιεστική κατάσταση ή απλώς περιγράφηκε, ως τέτοια από τους «εθνικούς ιστοριογράφους». Η άποψη της Green, σύμφωνα και με την επιμελήτρια της ελληνικής έκδοσης, Ελένη Γκαρά, είναι ότι, κατά την εξεταζόμενη περίοδο, υπάρχουν 4 εξελίξεις που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην κοινωνία της Κρήτης: α) ο ευρύτατος εξισλαμισμός, β) η ανασύσταση της ορθόδοξης εκκλησιαστικής ιεραρχίας, γ) η δημιουργία του αξιώματος του γραμματικού της Πόρτας και δ) οι συνεχιζόμενες βλέψεις της Βενετίας στο νησί.1 Οι εξελίξεις αυτές, που είναι πραγματικές εντάσσονται στο πλαίσιο σύγκρισης ανάμεσα στις συνθήκες που επικρατούσαν επί Ενετοκρατίας και επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η άποψή της είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις οι Ενετοί ήταν πιο βίαιοι από τους Οθωμανούς, καθώς οι πρώτοι δεν επέδειξαν παρόμοια ανοχή με τους δεύτερους. Η θέση ότι, λόγω των Οθωμανών, διακόπηκε και η λεγόμενη, «Κρητική Αναγέννηση» δεν είναι, κατά τη γνώμη της, απόλυτα σωστή, διότι από το 1645, που ξεκίνησε ο κρητικός πόλεμος, μέχρι το 1715, η Κρήτη δέχονταν ακόμη τις επιρροές της «Γαληνότατης Δημοκρατίας». Συνεπώς, υπονοείται ότι κατά κάποιο τρόπο οι χριστιανοί είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν ανάμεσα στις δύο δυνάμεις. Η οριστική κυριαρχία των Οθωμανών ήταν, εν μέρει, και επιλογή του χριστιανικού πληθυσμού του νησιού. Αυτό το γεγονός συνέβη, γιατί στην Κρήτη δεν είχε αποκρυσταλλωθεί η λεγόμενη «εθνική συνείδηση» , που υποστηρίζουν οι μετέπειτα «εθνικοί ιστοριογράφοι». Ήταν έτσι όμως; Ήταν τόσο ασταθής η «ταυτότητα» των Κρητών εκείνη την περίοδο; Συνεπώς, 1«Η Κρήτη από το 1645 ως το 1715 είναι ένας κόσμος εν κινήσει , όπου οι σχέσεις χριστιανών και μουσουλμάνων βρίσκονται σε συνεχή αναδιαπραγμάτευση, ενώ η πολιτική νομιμοφροσύνη και οι θρησκευτικές ταυτότητες είναι ρευστές» «Η μετάβαση της Κρήτης από τη βενετική στην οθωμανική κυριαρχία ήταν μια μακροχρόνια διαδικασία που περιέλαβε δύο μεγάλους πολέμους (1645-1669 και 1684-1699)» «Η παρατεταμένη περίοδος αναστάτωσης στην Κρήτη , η οποία κράτησε μέχρι το 1715 […] χαρακτηρίζονταν από την αστάθεια της θρησκευτικής ταυτότητας.» (Greene Molly, Κρήτη ένας κοινός κόσμος: χριστιανοί και μουσουλμάνοι στη Μεσόγειο των πρώιμων νεότερων χρόνων, -μετ: Ελ. Γκαρά – Θ. Γκέκου- Εκδόσεις 21ου αιώνα, 2005 σελ.33,34,46). διερευνώντας τις σχέσεις των Κρητικών με τους Οθωμανούς, τίθεται εκ των πραγμάτων ζήτημα, πώς θεωρούσαν τους εαυτούς τους οι πρώτοι, απέναντι στους δεύτερους και τανάπαλιν. Άρα και το ζήτημα της ταυτότητας είναι κάτι που θα μας απασχολήσει στο παρόν πόνημα.
Abstract:
This essay is an attempt to investigate the relations between Cretans and Turks , starting from the final period of occupation of the island from the past , the year 1669 (conquest of Candia, Heraklio) until 1770, where under the "Orloff revolt' occurs revolution Daskaloyianni. The reason for this work was the book by the American writer Molly Green, «Crete, a shared world : Christians and Muslims in the Mediterranean during the Early Modern Period', in which are treated the events that took place from the end of the 16th century (the last 10 years of the Venetian presence on the island) until the early 18th century (in 1715, the year in which eliminated the last administration "remnants" of the Venetian rule.). The main aim of the author is to provoke readers reflection, for, whether the Ottoman presence in Crete was an unbearably oppressive situation or simply described as such by the "national historians". The view of the Green, in accordance with the curator of the Greek version, Eleni Gara, is that, during the reporting period, there are four developments that play a crucial role in society of Crete: a) the sweeping islamization, b) the restoration of the Orthodox church hierarchy, c) the creation of the post of Secretary of the Door and d) the continuing aspirations of Venice at nisi.1 these developments, which are real within the context of comparison between the conditions prevailing on Venetian and the Ottoman empire. The view is that in many cases the Venetians were more violent than the Ottomans, as the first did not show similar tolerance to the latter. The argument that, because the Ottomans, stopped and called, "Cretan Renaissance" is not, in its opinion, absolutely correct, because since 1645, started the Cretan war, until 1715, Crete accept even the influences of "Serene Republic". Therefore, suggests that somehow Christians were allowed to choose between the two forces. The final Ottoman rule was , in part, and selection of the Christian population of the island. This event happened because in Crete had not crystallized so-called "national consciousness", supporting the subsequent "national historian". It was so though? Was so unstable the "identity" of the Cretans that time ? Therefore 1 "Crete from 1645 until 1715 is a world in motion, where the relations between Christians and Muslims are in constant renegotiation , while the political loyalty and religious identities are fluid ," " The transition of Crete by the Venetian Ottoman rule was a long process that included two major wars (1645-1669 and 1684-1699) "" The prolonged period of turmoil in Crete, which lasted until 1715 [...] characterized by the instability of religious identity . »(Greene Molly, a Crete shared world : Christians and Muslims in the Mediterranean early modern era - round : El Gara - T. Gekas - 21st century Publishing, 2005 p.33, 34,46). exploring the relationships of the Cretans with the Ottomans, enter facto issue, how they considered themselves the first, towards the second and vice versa. So the question of identity is something that will occupy us in this ponima.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Κοινωνικός Αποκλεισμός και Μειονότητες, 2013
